Реферат: Аймакты баскару

КІРІСПЕ

Мемлекеттің алдында тұрған негізгі мақсат - халықтың әл-ауқатын ұлттық экономиканы тұрақты дамыту негізінде жоғарылату. Қойылған мақсатқа жету үшін Қазақстан Республикасының атқару өкіметімен бірқатар приоритеттер жиынтығы айқындалған. Солардың бірі - аймақтық басқарудың нәтижелілігін жоғарылату. Тәуелсіздік алғалы ел басшылығымен мемлекеттік басқарудың нәтижелі жүйесін құруда қазіргі заманға сай мемлекеттікті және тәуелсіздікті нығайту, нарықтық қатынастарды дамыту сияқты бірқатар қадамдар қатары жасалды.

Президенттің 2007 жылғы Қазақстан халқына « Жаңа әлемдегі жаңа Қазақстан » жолдауында мемлекеттің негізгі мақсаттарының бірі - халықаралық тәжірибені есепке ала отырып, жылдамдатылған әкімшілік реформа жүргізу керектігі көрсетіледі. « Біз мемлекеттік басқарудың бірлескен басқару принципіндегі қоғамға ашық сапалы жаңа үлгісін жасаймыз. Біздің мақсат - Үкіметті жаңарту , жоғары сапалы мемлекеттік қызмет және нәтижелі басқару құрылымдарын құру. Олар мемлекеттік қызметтердің негізгі тұтынушылары - барлық азаматтар мен кәсіпкерліктердің талаптарына бағынуы тиіс».

Осыған байланысты, мемлекеттік басқару жүйесін толық жетілдіру проблемасын зерттеу - стратегиялық мақсаттардың орындалуының табысты факторларының бірі болып табылады.

Республиканың экономикалық ғылымы нақтылы бір облыс, аудан және қаланың шаруашылығының дамуымен байланысты құбылыстар мен процестерді зерттеуі тиіс. Бұл бірқатар жағдайлармен ескеріледі:

-тотальдік жүйе кезеңінде орталықтандырылған басқару жағынан республика облыстарының назарлары толық дерлік еленбеді;

-қашанда бір күшті болған салалық басқарудың қирауы болды;

-республика экономикасында өндірістің ерекше шарттарымен сипатталатын шаруашылық бірліктердің біркелкі сапалы топтары жоғала бастады;

-тәуелсіздендіру процесі, әсіресе экономикалық, халық шаруашылығы бұтақтарының жаңа республикалық топтастыруын жасаумен бірге жүреді. Ол аймақтарда өндірісті қадағалауға және осы негізде халық шаруашылығында тұрақты өндіріс байланыстарын орнатуға, макроэкономиканың үйлесімді құрылымын жоспарлауға көмектеседі;

-нарықтық механизмдер - өзегі аймақтық басқару болып келетін экономикалық машина моторы болып келеді.

Бұл жағдайда аймақтық басқару проблемасы жергілікті өкімет органдарының ғылыми - негізделген Концепциясының жұмыс жасауын қарастыратын жан-жақты терең теориялық ұғынуын талап етеді.

Зерттеу объектісі - аймақтық басқару жүйесі. Зерттеуге арқау - аймақтық басқарудың жаңа түрлері мен әдістерін жасау. 1,2

Қойылған мақсатққа жету үшін келесі шаралар қолданылды:

- аймақтық басқарудың теориясын және халықаралық тәжірибесін талдау;

- аймақтық басқаруға жүйелі түрде жақын келу, зерттеу;

- жергілікті мемлекеттік басқарудың халықаралық стандарттарын зерттеу;

- жергілікті өкімет органдарының нәтижелілігін бағалау жолдарын анықтау;

- аймақтық басқару жаңа түрлері мен әдістерін суреттеу және талдау;

- аймақтық басқару нәтижелілігін Шығыс - Қазақстан облысының үлгісінде бағалау.

Осы проблеманы өңдеу библиографиялық және экономика - статистикалық талдау негізінде жүзеге асады. Қазақстандағы мемлекеттік басқарудың бірқатар маңызды жұмыстарының проблемаларын талдау олардың академизмі туралы және практикалық бағыттылығының жоқтығы туралы қорытынды жасауға мүмкіндік береді. Сонымен қатар, көптеген авторлардың пайымдауынша, бұл облыста ғылыми - методологиялық база жасау және ғылыми зерттеулер мемлекеттік басқарудың нәтижелілігін жоғарылатуда әсерлі болады.

Бұл көзқараста, осы курстық жұмыс сөзсіз өзекті, жаңа және практикалық бағытты болады.

1 АЙМАҚТЫҚ БАСҚАРУДЫҢ КОНЦЕПЦИЯЛЫҚ НЕГІЗДЕРІ

1.1 Аймақ әлеуметтік-экономикалық басқарудың объектісі түрінде

Мемлекетті дамуытуда аймақтардың және олардың өкімет органдарының ролін жоғарылату - маңызы зор дүниежүзілік тенденция болып келеді. Ол (тенденция) бірнеше жағдайлармен ескертілген:

- шешуші роль өмірдің әлеуметтік аспектілеріне, адамдық факторларға нықталып келеді;

- өзара территориялық байланыстың маңызы өсіп келеді;

- еңбек қорларының мобильділігі жоғарылайды;

- аймақтың өндіріс құрылымы және инфражүйесі күрделенеді;

- еңбектің территориялық бөлінуі тереңдетіліп, оның халықаралық аспектісінің маңызы жоғарылап барады.

Бұл тенденцияның дамуы біріншіден, мемлекет пен аймақтар арасындағы басқару функцияларын лайықты қайта бөлуге және, екіншіден , мемлекеттік территориялық басқару мен жергілікті өзін-өзі басқаруды үйлесімді үйлестіру қажеттілігіне әкеледі.

Бұл мінезде Қазақстанға лайық. Себебі, республикамызда мемлекеттікті жасау экономикалық дамыған аймақтарсыз, тармақты әлеуметтік инфражүйесіз мүмкін емес.

Аймақтық басқарудың методологиялық аспектілерін қарастыра отырып, арнайы сөздікті анықтап алу маңызды. Ең алдымен « аймақ »ұғымын.

Шетелдік және біздің ғылыми әдебиетте аймақтық ғылымның анық анықтамасы жоқ.Бұл сөзсіз, Қазақстанда және шет елдердегі аймақтық зерттеулер бағыттарының және методологиялық концепциялардың әр алуандығы себептерінен. Мысалы, «аймақ» ұғымының жүзден аса түсіндірулері бар. Экономикалық әдебиетте барлығынан жиірек аймақтың екі ұғымы кездеседі. «Аймақ» және «аудан» ұғымдарының арасында жиі теңдік белгісі қойылады. Міне осыдан да ұғым анықтамасы екі жақты. «аймақ». Осылай, Кожурин Ф. «аймақтық басқаруды толық жетілдіру» кітапшасында «біріншіден, аймақ ұғымында елдің георгафиялық шарттармен ерекшеленетін табиғи мамандандырылған бөлігін түсіндіреді. Бұл аудандар өндіріс – техникалық, дәл осылай экономикалық жағынан салыстырмалы тұйық болып келеді. Екінші ұғым, елдің әкімшілік бөлу бірлігі: облыс, қала» көрсетеді.

Аймақтық экономика облысындағы белгілі маман Некрасов Н. «өзін-өзі басқару», яғни әкімшілік - территориялық бөлу категориясын назарға қабылдамай, аймақты әлеуметтік - экономикалық позициядан анықтап қарайды. «Аймақ астында елдің ірі аумағы, біршама біркелкі табиғи шарттармен, ал ең алдымен өндіріс күштерінің дамуы мінездемелі бағыттылығымен және перспективалы әлеуметтік инфражүйемен ерекшеленеді» - деп, Некрасов Н. белгілеп қояды.

Біздің көзқарасымызша әлеуметтік - экономикалық басқару мақсаттарына келетін «аймақ» ұғымының анықтамасы: «аймақ - өндірістің белгілі құрылымын сипаттайтын, әр түрлі меншік түрлері бар, халық концентрациясы, жұмыс орындарды, сонымен қатар адамдардың белгілі бір рухани өмір ережелері бар; аумақ тұрғындарының тіршілігін жеңілдететін өзін-өзі басқару және жергілікті басқару органдары бар әлеуметтік - экономикалық кеңістік».

ҚР «Қазақстан Республикасының әкімшілік - территориялық құрылғысы туралы » заңына сәйкес «аймақ – республика қажеттілігіне құрылған және басқарылатын бірнеше қоныстанған пунктілер қосылған республика территориясының бір бөлігі. Республикалық әкімшілік - территориялық құрылғының негізгі буындары ретінде облыс, аудан және ауылдық округ аймақ болып келеді.

Тәуелсіз мемлекеттің аймақтық саясаттың айқын проблемасын анықтауы заңды болып келеді . Бұл саясаттың негізі өндіруші мен тұтынушының экономикалық және творчестволық қызметіне бостандық беру. Ақыр соңында, тауар өндіруші тиісті экономикалық жауаптылықты ведомтствоның алдында емес, тек қана тұтынушының алдында тартады.

Аймақ экономикасын басқару және барлық шаруашылық механизмі өзімен территориясында жеке басқару деңгейі бар объектілері орналасқан шаруашылықты басқарудың ұйымдық - экономикалық жүйесін құруы керек.

Аймақтардың және шаруашылық етуші бірліктердің өздігінен дамуына арналған міндетті шарттары өзін-өзі басқару, серіктерді таңдау бостандығы, өндіріс құралдары нарығы, валюталық құралдар және демонополизациланған шаруашылық етудің басқа элементтері болу тиісті. Аймақтық басқару облыстардың және республиканың бірбүтін ерекшеліктерінің барлық түрлерін барынша есепке алады. Басқаруды стандарттау ұлттық өндірістің тарихи құндылықтарын қиратуға бара-бар.

Аймақтау принципін және ұлттық шаруашылық ерекшеліктерін елемеу бұрынғы ССРОда, орталықта бірыңғайлы басқаратын шешімдер іздеу және қабылдау әрекеті үлкен зиян әкелді. Халықаралық еңбек бөлінісіне қатысудың және дамудың түбіріне балта шапты.

Кез-келген мемлекетте (федералды және унитарлы) иерархиясы ұлттық деңгейден төмен территориялық құрылымдардың екі түрі бар болады :

- аралық территориялық құрылым және оларға лайықты өкімет және басқару органдары;

- төменгі (негізгі) әкімшілік - территориялық бірліктер және жергілікті өкімет және басқару органдары. Қабылданған терминологияда екі деңгейлердің де басқару органдары жергілікті өзін-өзі басқару органдарына жатады.

Басқарудың аралық органының кез-келген мемлекеттегі анықтамалары - оның дербес болу мүмкіншілігі:

- автономдық бюджет;

- территориялық бөлімшелердің үстінен әкімшілік бақылау.

Осындай аралық органдар болып өз функцияларын орталық үкіметтің ведомствосына қарастыбөлімінен тәуелсіз жүзеге асыратын аймақтардың, облыстардың басқару органдары болып келеді. Ондай құрылымдар АҚШ, Германия, Швейцария, Австрия сияқты федералды мемлекеттерде, сонымен қатар дәл осылай Франция, Швеция, Жапония сияқты унитарлы мемлекеттерде болады.

Жергілікті өкімет органдары өз функциясын қалалық немесе ауылдық аудандарда жүзеге асыратын төменгі әкімшілік бірлік болып келеді. Оларға бағынышты аумақтар аралық территориялық құрылымдарға кіреді. Аралық және жергілікті өкімет органдарын қаржыландыруда үш негізгі табыс көзі бар:

- салықтар - міндетті мемлекетке тегін төлемдер;

- салықсыз табыстар – салықтардан, жәрдем ақшадан (мемлекет немесе қандай болмасын мекеме ұсынатын әдетте ақшалы жәрдемақы түрі) және займдардан басқа барлық табыстар;

- субсидия - басқа өкімет органдарының қаражаттарынан пайызсыз тегін жәрдем.

Қазақстан экономикасының нарықтық реформасымен байланысты маңызды проблема - біртұтас халықшаруашылығы кешенінде әрбір аймақ нәтижелі жұмыс жасауы тұрады. Қазіргі заманда аймақтық деңгейде басқарудың функциясы және әдістері экономикалық, әлеуметтік, әкімшілік көзқарасқа негізделген. Нарықтық реттеу әдістері танымал маркетингі жүйелері және мемлекеттің экономикалық рычагтардың және стимулдар арқылы арқылы реттеуінен шығады. Аймақтық экономиканы аймақ аумағында орналасқан және онымен өзара байланысқан шекаралас барлық экономикалық субъектілердің нәтижелі жұмысын қамтамасыз ету позициясынан қарастыру керек. Жүйе мақсаттары жағынан қарастырғанда аймақтық экономика өз құрылымымен қайшы. Ол ең алдымен барлық республиканың пайдасына дамиды. Сонымен қатар аймақтың экономикалық, әлеуметтік, экологиялық және басқа ерекшеліктерін ескере отырып, аймақтықтарға қолдау көрсету керек. Осыған байланысты аймақтық экономика тек аймақтық экономикалық субъектілердің назарларын қорғап қана емес, сонымен қатар бөлек аймақтардың назарларын есепке алу механизмінің болуына жағдай жасауы керек. Қазіргі уақытта европалық одақ елдерінде « территорияны ұйымдастыруда аймақтың дамуын тікелей мемлекеттік реттеудің орнына аймақтарда « автономиялық механизмдардың » болуын ынталандыру сияқты жаңа әдіс қолданылады және жеке кәсіпкерлікке қолдау көрсетіледі. Бұл механизмнің функциясы - аймақтың ішкі потенциалын сондай ынталандыру. Тегістеу концепциясы нәтижелілік концепциясымен алмастырылған.

Қазақстандағы өткізілетін негізгі өзгертулердің бірі экономикалық децентрализация, аймақтардың әлеуметтік - экономикалық даму сұрақтарын шешу құқығын және жауаптылығын кеңейту болды. Біртұтас ауылшаруашылық кеңістігін сақтауда республика аймақтары реформаларды өткізу екпіндігімен, кәсіпкерліктің және нарық инфражүйелерінің дамуымен, сыртқы экономикалық қызметттерімен, шетел капиталын тартуымен ерекшеленетінін еске алу маңызды.

Біздің ойымызша облысты басқару жүйесі тек қана шаруашылық етуші субъектілердің өзара қатынастарына сай болып және жеке, корпоративті нарық бөлігіне сәйкес келіп қана емес, сонымен бірге, өз элементарлық әрекеттестігімен экономикалық нәтижелерінің және әлеуметтік аймақтық өндіріс нәтижелілігінің жоғарылауын қамтамасыз ету керек.

Облысты басқару жүйелерінің кіріс мінездемелері ретінде талдап, қорытындыланған, өткенді шолатын экономикалық және әлеуметтік ақпарат (5-6 жылдың бағаларын салыстыруға болатын) болуы керек.Сонымен қатар заттық - техникалық, еңбектік , қаражаттық қорлардың сандық және сапалық көрсеткіштері, белгілі бір уақыт аралығында басқару процесінде оларды қолдануға кеткен шығын мөлшері. Облыс сияқты әкімшілік - территориялық құрылымның әлеуметтік - экономикалық дамуы туралы ақпараттың болуы, біздің ойымызша, аймақпен басқару жүйелері элементтінің әрекеттестігін жан-жақтыландырудың қажетті шарты. Ол алдағы ағымдағы, перспективалы және стратегиялық әлеуметтік - экономикалық даму, өндіріс нәтижелілігін талдау, тұтынылу қорларының экономикалық өсу резервтерін анықтауға мүмкіндік береді.

Біздің көзқарасымызша, облысты басқару жүйесінде әрекеттестіктің негізгі элементтері басқару түрлері (ағымдағы, перспективалы және стратегиялық), басқару функциялары (жоспарлау, ұйымдастыру, реттеу, бақылау, есеп және талдау), функцияларды толтырылу мақсатындағы оларға лайықты және бағытталған басқару әрекеттестігіне нақтылы іс-әрекеттер, сонымен қатар әдістер‚ тәсілдер және облыстың әлеуметтік - экономикалық дамуын басқару стратегиялары болу керек.1,2

Бір-бірімен әрекеттесетін облыстың дамуын басқару жүйесінің ресурстық құраушысы ретінде барлық иерархия деңгейлерінің (олар: функцияларды орындаудың аралық және тікелей процесіне қатысатын; облыстың әлеуметтік - экономикалық дамуын басқарудың барлық түріне арналған негізгі қорлар, материалдық, қаражаттық және ақпараттық қорлар). басқару персоналы шығады:

Облыстың әлеуметтік - экономикалық дамуын басқару жүйесі құрастырушысының қорлық әрекеттесуінің екінші нұсқасы, біздің көзқарасымызша, мөлшері анағұрлым аз, тек қана облыс әкімі - әкімшілігі деңгейінде басқаруға қатысушы қорлармен көрсетілуі мүмкін.

Сондықтан облысты басқару жүйесінің қорлық құрамын барлық иерархия деңгейлерінің жиынтығы ретінде кеңірек қарастырғанда, элементтердің әрекеттестігінің жүйелік талдауы әлеуметтік - экономикалық дамуды басқаруға қатысушы қорлардың толық құрамын қосады.

Облыстың әлеуметтік - экономикалық дамуын басқарудың әртүрлі деңгейлерінің қорлық құрастырушылары басқару жүйесінің басқа әрекеттесуші элементтерімен әр түрлі деңгейде, бірақ тығыз байланысқан. Осылай, мысалы, басқарудың әкімшілік - шешуші әдістері аймақты тікелей басқаруы керек. Осы әдісті сипаттайтын кең таралған мазмұнды бөлімдері болып аймақтық және республикалық сипаттағы нормативті – заңдық актілер, бұйрықтар, қаулылар табылады.

Сондай әкіммен аймақтық деңгейде қабылданушы басқаратын шешімдерді негіздеу мақсатында, мысалы, мына басқару тәсілдері: үйлесімді, аналитикалық, еліктеу, болжаушылық, ұйымдық шешімдердің деңгейін көтеруге мүмкіндік беретін аймақтық әлеуметтік - экономикалық дамуына реттеуші шешімдер.

Аймақты басқарудың лайықты өлшеммен толықтырылған функцияларының әрбірі (жоспарлау, ұйымдастыру, реттеу, бақылау, есеп және талдау) аймақтың әлеуметтік - экономикалық дамуына тура және жанама басқаруға әсер етеді. Барлық қажетті жоспарлау-есептеу негіздемелерінің барлық түрлері аймақтың ауылшаруашылығының экономикалық және әлеуметтік өсуінің қажетті динамикасы салыстырмалы даму жоспарлылығын сақтауға бағытталған.

Ақыр соңында, әлеуметтік - экономикалық саясат халықтың әл-ауқаттын жоғарылатуға бағытталуы тиіс. Ол елдің тұрақты экономикалық дамуы негізінде барлық аймақтардың талпыныстарын біріктіруі кезінде мүмкін.

Аймақты басқарудың әлеуметтік жағы әлеуметтік әділеттілік және азаматтардың тең құқылығы сияқты демократиялық қоғам принциптарында көрсетіледі. Мына позициядан балансталған аймақтық даму өмір сапасы адамдарға өмір сүруге және жұмыс істеуге тура келетін аймақтан тәуелді болмайтынына кепіл болуы тиісті.

Сайып келгенде, аймақтық саясатқа сай аймақ «дискриминациясы» үшін әлеуметтік көзқараста, азаматтардың мекен-жайы бойынша құқықтарына шек қоюларынан құтылуға қажеттілікпен ақталуы мүмкін. Сәйкесінше, аймақтық саясат халық табыстарында, жұмыссыздық деңгейінде, әлеуметтік инфражүйеге, транспорттық жүйеге, коммуникацияларда , қоршаған орта күй-жағдайында және т.б. аймақ аралық ерекшеліктердің тегістеуіне тиісті бағытталған болу керек.

1.2 Аймақтық басқарудың маңызы, мақсаттары, принциптері және орталықсыздандыру (децентрализация)

Ең алдымен, қолданылатын сөздік қорымен анықталып алу керек. Аймақтық басқару және аймақтық менеджмент терминдері тепе-тең.

Аймақтық менеджмент (аймақтық басқару) арнайы менеджменттің бір түрі ретінде өзімен принциптардың, әдістердің, аймақ шаруашылық қызметіне әсер құралдарының және түрлерінің жиынтығын құрады.

Сонда:

- муниципальдық басқару - жергілікті өзін-өзі басқару органдарының қоғам қажеттіліктерін заңмен айқындалған муниципальдық шаруашылық арқылы қанағаттандыруына бағытталған қызметі;

- муниципальдық білім - қалалық, ауылдық, жалпы аумақпен біріктірілген бірнеше елді мекен, елді мекен бөлігі, ел заңына сәйкес басқа қоныстанған аумақ шектерінде жергілікті өзін-өзі басқару жүзеге асатын, муниципальдық меншігі бар, жергілікті қаражат және жергілікті өзін-өзі басқарудың сайлау органдары болады;

- муниципальдық шаруашылық - халықтың ұжымдық (қоғамдық) қажеттіліктерін қанағаттандыруға бағытталған муниципальдық білім аумақтарына шаруашылық қызметті жүзеге асыратын мекеме және кәсіпорындардың жиынтығы.

ҚР «ҚРдағы жергілікті мемлекеттік басқару туралы» заңына сәйкес «жергілікті мемлекеттік басқару - жергілікті өкілдік және атқару органдармен мемлекеттік өткізу мақсаттарында лайықты аумақтарға жүзеге асатын, қазіргі заңмен және басқа заң шығаратын актілермен айқындалған қызмет». Бұл жағдайда, Қазақстанда аймақтық және жергілікті басқару терминдері тепе-тең. « Жергілікті өзін-өзі басқару » ұғымы мемлекеттік құрылым ерекшелігін, бөлек алынған елдің мемлекеттік басқаруының қабылданған үлгісін көрсетеді.

« Жергілікті өзін-өзі басқару» (local government ) ұғымы Ұлыбританияда, классикалық муниципальдық түрлердің отанында, олардың басқа мемлекеттік органдардан шек қою критерийі-ол олардың орталық өкіметке қарама-қарсы жергілікті болуын көрсетеді Екінші белгі, мемлекеттік механизмда муниципальдық буынның астын ерекше сызушы,- жергілікті басқару органдарының ұйымдық және функционал дербестік айқындалған формалдық кепілдіктері. Бірлестіктер сияқты оларға муниципалитет статусы жатады. Муниципальдық бірлестік сауда, жеке және мемлекеттік бірлестіктерге қарағанда олардың мемлекеттік-сауда функциясын ескере отырып құрылады. Муниципалитеттердің формалдық кепілдіктері белгілі қаражат дербестігі және заңмен анықталған шектердегі жергілікті норма жасаумен дәлелденеді. Муниципальдық мекемелердің мемлекеттік аппараттың басқа буындарынан ұйымдық ерекшелігін көрсеттін үшінші белгі, ол- әрбір муниципальдық бірлік басында халықпен сайланушы орган тұру тиісті.

Жергілікті өзін-өзі басқару – халықтың жергілікті орындарда басқарудан алыстауын жеңу және олардың әлеуметтік және басқа да қажеттіліктерін қызметтер кешенін беру жолымен барынша көп қанағаттандыру мүмкіншілігі.

Бірнеше елдер қатарында « жергілікті мемлекеттік басқару », « жергілікті өзін-өзі басқару» және «муниципальдық басқару» терминдері тепе-тең, ал Қазақстанда бұл ұғымдарды айырады.1,2

Аймақтық менеджментті нарықтық экономика шарттарында аймақтың әлеуметтік - экономикалық процестерін басқару ғылымы және тәжірибесі сияқты қарастыруға болады. Аймақтық менеджменттің ғылыми негіздері - бұл ғылыми білімдер жүйесі, оның теориялық базасы: аймақтық менеджмент принциптері, аймақтық менеджмент әдістері және үлгілері, аймақтық менеджмент механизмдері, аймақтық менеджмент жүйесі. Біздің елімізде аймақтық менеджмент ғылыми негіздері құрылу сатысында тұр. Үлкен кеңістіктерімен, табиғи - климаттық, ұлттық, тарихи және басқа ерекшеліктердің әр алуандығымен шетелдік тәжірибе Қазақстан территориялық ұйымдасуы ерекшілігіне аз жарамды. Әйткенмен, нарықтық экономикасы бар елдерде аймақтық менеджмент құру тәжірибесі біздің өзіміздің меншікті тәжірибемізді талдау үшін, сонымен қатар оның кейбір элементтерін Қазақстанда аймақтық менеджменттің қалыптасу жүйесі үшін қолдану мүмкін.

Басқару ғылымы ретінде аймақтық менеджменттің алдында аймақтық дамудың мақсаттарына нәтижелі жетуді қамтамасыз ететін механизмдер, әдістер және құралдарды табу және өңдеу мақсаты тұрады.

Шаруашылықты басқарудың жоспарлы - нұсқаулық жүйелерінен аймақтық басқаруға көшудің мәні осындай өзгертулерде:

- аймақтың дамуын әлеуметтік проблемалардың шешіміне, қоғамның жоғары құндылығы ретінде адамның тіршілік әрекетінің жоғары дәрежесін және жоғары сапасын қамтамасыз етуші шарттардың ұдайы өндірісіне бағыттау;

- экономикалық бостандық және шаруашылық дербестікгі принциптарын аймақтың барлық шаруашылық етуші субъектілерімен орындауға арналған ұйымдық - экономикалық шарттарды құру;

- аймақтың инвестициялық және құрылымдық саясатын нарықтың қажеттіліктері мен сұранысына, тұтынушылардың ішкі және сыртқы аймақтық сұранысына бағыттау, және аймақтың қаражаттық дербестігінің жоғарылауына жағдай жасай алатын, аймақ аралық және шетелдік нарықта сұранысқа ие өнім түрлерін өндіруді ұйымдастыру;

- аймақтың ағымдағы және стратегиялық дамуы бағдарламаларын өңдеу және орындау негізі ретінде аймақтық маркетингті дамыту және құру;

- аймақтағы әлеуметтік - экономикалық, саяси және экологиялық жағдайды бақылау және жүйелік талдауды жүзеге асыруға арналған заманға сай ақпараттық база қолдануымен аймақтық статистикадан аймақтық мониторингіге көшу;

- аймақтың экономикалық даму деңгейі және халықтың тіршілік әрекеті деңгейі (әлеуметтік стандарттар , қаражаттық қамтамасыздық , табыстардың құрылымы және жанұялардың шығыны, экология, демографиялық жағдай, экологиялық қауіпсіздік және т.б.) дәрежесінің сәйкестіктеріне байланысты аймақтық менеджменттің ақырғы нәтижесін бағалау.

Аймақтық басқару мақсаттары әр алуан. Шаруашылықты реттеудің жоспарлық - орталықтандырылған жүйесінен нарықтық жүйеге көшу барысында вертикальді байланыстар қиратылады, горизонтальді, ішкі және аймақ аралық байланыстар пайда болады және тұрақтандырылады. Аймақ шаруашылығы бөлігін нарықтық қатынастарға ауыстырғанда аймақтық басқару механизмінің құрылымдық функциясы өзгереді. Бұл оның ұйымдық және иерархиялық құрылымдарының деформациясына және қысқаруына әкеледі. Субъектілердің аралық әрекеттесу әдістерінің және республикалық, аймақтық және муниципальдық басқару объектілерінің ролі өкпек өседі, олардың шаруашылық байланыстары, меншікті қолдану жөніндегі көзқарасы күрделенеді және т. б. Мынаның барлығы территориялық басқарудың жоспарлы - нұсқаулық жүйелерінен мақсаты бөлек аймақтық менеджменттің қалыптасуы және дамуына объективті негіз болады.

Аймақтық басқарудың негізгі мақсаттарының ішіне кіреді:

- аймақ халқының тіршілік әрекеті шарттарын, өмір сапасын жоғары дәрежеде қамтамасыз ету;

- аймақ шаруашылығының экономикалық және әлеуметтік трансформациясы, талдау, болжау және аймақтық даму бағдарламалауы;

- қаражат ағымын ықшамдау, аймақтың экономикалық базасының және муниципальдық білім берудің шарттарын және нығайту механизмдарын құру;

- аймақта экологиялық қауіпсіздікті қамтамасыз ету, қоршаған ортаны қорғау;

- аймақта құрылымдық, инвестициялық және ғылыми - техникалықтың саясат құру және орындау, нарықтық инфражүйе жасау және дамыту.

Жоғарыда көрсетілген аймақтық басқарудың құрылымы мен мақсаттарының мәнінен оның объектісін келесі негізгі белгілермен топтастыруға болады:

- объектіні белгілі бір меншік түріне жатқызуға болады;

- шаруашылық ету субъектісімен шығарылатын өнімнің немесе қызметтердің мінездемесі;

- шаруашылық ету субъектісінің аймақтағы экономикалық, әлеуметтік, экологиялық және басқа процестерге әсер ету мінездемесі және дәрежесі.

- халықтың тіршілік әрекеті шарттарын жандандыру, адамдардың өндіріс сферасы сыртындағы қажеттіліктерін қанағаттандыру.

Объектілердің келтірілген талдауы аймақтық басқару объектілеріне аймақтың барлық шаруашылық бірліктерін жатқызуға болатынына қорытынды жасатады. Бірақ, аймақтық басқарудың нағыз объектісіне мемлекет меншігі саналатын кәсіпорындар және ұйымдар, сонымен қатар, қызметі өндіріс сферасынан тыс халық тіршілігі әрекеті шарттарын жандандыруға бағытталған инфраструктуралық буындар жатады. Көрсетілген объектілерге аймақтық басқару тура, басқа барлық объектілерге - аралық әсер етеді.

Аймақта өтетін әлеуметтік - экономикалық процестерге әсер ететін аймақтық басқарудың принциптардың, әдістердің, түрлердің және құралдарының жиынтығы күрделі және әр түрлі. Шетелдік тәжірибелер, сонымен қатар Қазақстандағы аймақтық менеджмент тәжірибесінің талдауы оның нәтижелілігі көбінесе, айқын, нарықтық экономика заңдарымен ескертілген сыналған принциптармен байланысты екенін көрсетеді.

Аймақтық басқарудың негізгі принциптарына жатады: децентрализация, серіктік, субсидиарность, мобильділік және адаптивтілік, сонымен қатар бөлінген хабардарлық принципі.

Децентрализация принципінің мәні шешімдерді қабылдауды орталық басқару органыдарынан нарық агенттеріне ауыстыру болады. Бұл принцип аймақтық басқарудың бүкіл билікке монополиясына шек қояды, аймақта шаруашылық ету субъектілерінің экономикалық бостандығын және шешімдерді қабылдаудың орталық саясаттандырылған жүйесін, және басқару функцияларының жоғарыдан төмен алмасуын қамтамасыз етеді .

Серіктік принципі тіке қатты иерархиялық қоса бағынудан кетуді болжайды. Ол объектілердің мінез-құлық ережелерін және аймақтық басқару субъектілерінің заң бойынша тең серіктіктер әрекеттестіктері ретінде әрекетін көрсетеді.

Субсидия принципі қаражат қорларын алдын ала айқындалған мақсатқа бөлуде болады. Ол аймақтық басқаруда қаражаттық қорлардың қайта бөлу механизмдарының құруы арқылы аймақ халқына ең аз мемлекеттік әлеуметтік стандарттардың қамтамасыз ету мақсаттарында, сонымен қатар ең аз қаражаттық қамтамасыздықтың іске асыру үшін жүзеге асырылады.

Мобильділік және адаптивтілік принципінің құрылымы болып аймақтық басқару жүйесінің сыртқы орта өзгертулерін сергек сезінуі қабілеттілігі болып келеді. Бұл принцип басқару субъектілеріне нарықтың жылдам алмасатын шарттарына бейімделуге мүмкіндік беретін аймақтық менеджменттің функционал және ұйымдық құрылымдарының тұрақты трансформациясы арқылы байқалады.

Бөлінген хабардарлық принципі (функциялардың шек қою принципінен айырмашылығында) аймақтық басқару сфераларының аралығындағы функциялардың дифференцациясында емес, олардың ішінде. Сондай принциппен федералды, аймақтық және муниципальдық басқару субъектілерінің функциялардың қайта бөлуін жүзеге асырады, сонымен қатар әрбір функцияның орындалуын қорлық қамтамасыз етуін.

Басқарудың əр түрлi деңгейiнiң рөлiн, жауапкершiлiгiн жəне өкiлеттiгiн ой елегiнен қайта өткiзу жəне өзгерту ретiнде орталықсыздандыру үкiмет қызметiнiң тиiмдiлiгiне қол жеткiзу əдiстерiнiң бiрi болып табылады. Еуропа жəне ТМД елдерiндегi реформалардың тəжiрибесi орталықсыздандырудың экономиканы жəне қоғамды демократияландыру мен өзгерту процесiнде маңызды рөл атқаратынын көрсеттi. Бұл өзiнiң мəнiн дұрыс түсiнудi, iс-қимылдың салиқалылығы мен сарабдалдығын талап ететiн күрделi процесс, өйткенi ол қоғам өмiрiнiң: саяси, құқықтық, əлеуметтiк, əкiмшiлiк, экономикалық жəне мəдени əр түрлi қырларын қозғайды.

Орталықсыздандыру нақты жүзеге асырылған елдердiң тəжiрибесi оның артықшылықтары саяси да, сонымен бiрге экономикалық та сипатқа ие екендiгiн көрсетiп отыр.

Орталықсыздандыру азаматтардың билiктегi өз өкiлдерiн жақсы бiлуiне мүмкiндiк бередi, өз кезегiнде олар өз сайлаушыларының проблемаларымен жəне қажеттерiмен жақсы танысады жəне тиiсiнше, саяси шешiмдердi талдап жасауға жəне iске асыруға неғұрлым белсендi ықпал етедi. Жергiлiктi деңгейде жаңа элитаның пайда болуына мүмкiндiктер жасалады, ол елдiң саяси өмiрiне қатысу үшiн қажет демократиялық саяси дағдылар мен функцияларды игере алады.

Орталықсыздандыру билiк органдарының жергiлiктi қажеттiктер мен проблемаларға сергек қарауын арттыруға ықпал етедi. Қызметтер ұсыну мен инфрақұрылымды қамтамасыз ету жауапкершiлiгi орталықсыздандырылған кезде жергiлiктi органдар кiрiстер мен шығыстардың ара қатынасын жақсы бағалайды, сондай-ақ бюджеттiк шектеулер шеңберiнде халықтың қажетiне неғұрлым икемдi үн қосатын болады.

Орталықсыздандыру үкiметтiң жəне орталық мемлекеттiк органдардың жұмыс тиiмдiлiгiн арттыруға ықпал етедi, өйткенi бұл оларды жергіліктi сипаттағы мiндеттердi шешуден босатады жəне назарды ел дамуының стратегиялық мəселелерiне шоғырландыруға, республикалық деңгейде əр түрлi бағдарламаларды мұқият жоспарлау мен ұйымдастыруға мүмкiндiк жасайды.

Жергiлiктi жерлерде таңдау процесiн дамыту тұтас алғанда халықтың саяси белсендiлiгiн одан əрi демократияландыруға жəне арттыруға түрткi болады.

Экономикалық тұрғыда орталықсыздандыру мемлекеттiк ресурстарды неғұрлым ұтымды пайдалануға мүмкiндiк бередi.

Қазақстан тəуелсiздiгiнiң алғашқы жылдары орын алған мемлекеттiк билiктi күштi орталықтандыру

өзiн ақтады, өйткенi мемлекет құру, елдiң егемендiгiн нығайту, аумақтық тұтастықты сақтау басым мiндеттер болды. Орташа мерзiмдi перспективада билiктi тым орталықтандыру тiптi таяу көршiлерден стратегиялық жағынан артта қалу қаупiн туындата отырып, елдiң дамуын тежейтiн болады.

Əлемдiк экономиканың ғаламдану, мемлекеттiк басқару жүйелерiнiң демократиялану процестерi орталықсыздандыру саясатын əзiрлеудi жеделдетудi талап етедi. Əлемдегi орталықсыздандырудың сан алуан модельдерiн, сондай-ақ Қазақстандағы мемлекеттiк басқарудың нақты болмыстары мен дəстүрлерiн ескере отырып, өзiндiк орталықсыздандыру стратегиямызды талдап жасау қажет.

Күштi жақтар

Реформаны жүзеге асыру үшiн қажеттi iшкi ресурстардың болуы. Жергiлiктi басқару институтының болуы. Республикада əр түрлi деңгейде басқарудың оңтайлы модельдерiн iздестiру жүргiзiлуде. Белгiлi бiр функциялардың, өкiлеттiктердiң, қаржылық жауапкершiлiктердiң орталық Үкiметтен мемлекеттiк билiктiң одан төмен тұрған деңгейлерiне берiлуi жүзеге асырылуда. Əкiмдердiң тiптi дамыған елдерде қабылданған нормалардан бiрсыпыра асып түсетiн кеңiнен жария етiлген өкiлеттiктерi жауапкершiлiктiң қазiргi көлемiмен салыстырғанда нақты өкiлеттiктiң жай-күйiне талдау жасау қажеттiгiн көрсетедi.

Əлсiз жақтар

Жергiлiктi басқару органдарының басшыларын тағайындаудың қазiргi жүйесi олардың халыққа есептiлiгi мен бақылаулы болуын қамтамасыз етпейдi.

Өз араларындағы функциялар мен өкiлеттiктердiң айқын ажыратылмауы салдарынан билiктiң əр түрлi деңгейлерiнiң арасында жауапкершiлiктi бiр-бiрiне арту мен тартыстар. Жергiлiктi өкiлдi органдардың əлсiздiгi жəне олардың жергiлiктi атқарушы органдарға тəуелдiлiгi. Жергiлiктi жерлерде жəне аймақтық əкiмшiлiктерде орталық органдардың функцияларының қайталануы.

Мүмкiндiктер

Қоғамның тұтас алғанда мемлекеттiк басқару жүйесi мен жергiлiктi мемлекеттiк басқару жүйесiн мемлекеттiк басқару негiздерiн демократияландыруға қарай реформалау қажеттiгiне түсiнiстiкпен қарауы.

Əлемдегi орталықсыздандыру процесiнiң қазiргi мол тəжiрибесiн зерделеу ортақ үрдiстер мен заңдылықтарды анықтауға мүмкiндiк бередi.

Қазақстан Республикасынан мемлекеттiк басқару жүйесiн демократияландыруды талап ететiн əлемдiк экономиканың ғаламдану үрдiсi.

Қатерлер

Сыбайлас жемқорлыққа қарсы күрес мəселелерi назар аударуды талап етедi. Бұған қоса, аймақтардың басшыларының сайланбалылығына асығыс түрде көшуге жол беруге болмайды, өйткенi тiптi сепаратистiк үрдiстердiң туындауына дейiн дерлiк саяси тұрақсыздық, ұлтаралық егес туындау қатерi бар. Аймақтардың əр түрлi экономикалық əлеуетiне байланысты ойластырылмаған бюджеттiк орталықсыздандырудың да терiс əсерi болуы жəне аймақтардың əлеуметтiк қызметтермен бiркелкi қамтамасыз етiлмеуiне алып келуi мүмкiн.

СТРАТЕГИЯЛЫҚ МIНДЕТТЕР

Нарықтық экономика құрудың стратегиялық мiндеттерi мемлекеттiк басқарудың барлық деңгейлерiн демократиялық құрылысын талап етедi, өйткенi демократиялық тетiктерсiз жəне басқару органдарының жұмысын бақылаусыз əдiлеттi нарықтық бəсекелестiк жағдай туғызу мүмкiн емес.

Екiншi жағынан, нарықтық экономика шешiм қабылдау жүйесiнде шектен тыс орталықтандыруға көнбейдi жəне экономикалық, əлеуметтiк өмiрдiң субъектiлерiмен тiкелей жанасатын жергiлiктi органдарға белгiлi бiр билiк пен қаржы өкiлеттiгiн бекiтiп берудi талап етедi.

Сонымен бiрге орталықсыздандыру процесi орталық мемлекеттiк органдардың рөлiн төмендеудi бiлдiрмейдi, олар мемлекет қызметiнiң негiзгi салалары үшiн жауапты болып қала бередi жəне жергiлiктi билiк органдарының қызметiн заңнамалық актiлер мен бюджетаралық трансферттер жүйесi арқылы

реттейдi.

Қазақстандағы орталықсыздандырудың негiзгi мiндеттерi:

- билiктiң əр түрлi деңгейлерiнiң арасындағы қызмет, функциялар жəне жауапкершiлiк салаларын айқын шектеу;

- жергiлiктi мемлекеттiк басқарудың пəрмендi жұмыс iстеуi үшiн жағдай жасау;

- демократиялық мемлекеттiң iргетасы ретiнде жергiлiктi өзiн-өзi басқаруды енгiзу.

1.3 Аймақтық экономиканы басқару әдістерінің мінездемесі

Аймақтық басқару әдістері (менеджменттің) аймақтың нарық шаруашылығы жүйесімен ескертілген. Аймақтық басқару әдістері астарында аймақтың шаруашылық етуші субъектілеріне әсер етуші құралдар жиынтығын түсіну керек. Аймақтық басқару әдістерінің топтастыруына келесі әдістер кіреді:

- әкімшілік (ұйымдастырушылық - басқарушылық);

- экономикалық;

- әлеуметтік – психологиялық;

- тәрбиелеушілік және т.б.

Басқару қызметі ақылменен әкімшілік әдістерді қолданусыз болмайды (оларды жиі ұйымдастырушылық - әкімшілік немесе ұйымдастырушылық - басқарушылық деп атайды). Олардың көмегімен тұрақты байланыстар және арақатынастар, басқару аппараты бөлімшелерінің, бөлек қызметкерлердің құқықтарын және жауаптылығын ескеретін жайлар түріндегі басқарудың негізгі жүйелері қалыптасады.

Әкімшілік әдістер бастықтардың, меншік иелерінің өз қарамағындағыларына тура әсер ету жолымен іске асады. Ол жасалған келісім-шарттар, әкімшілік бұйрықтар арқылы, әртүрлі жайлар, ережелер, нормативтер және басқа құжаттар, қарамағындағы адамдардың ұйымдық қызметін реттейтін, олардың тиісті тәртіп және жауаптылықты қамтамасыз етуші айқын жұмысы негізінде жүзеге аса алады. Әкімшілік әдістердің қолдану масштабтары басқарушы орган мақсаттарымен, өндіріс ұйымдару деңгейімен, шешім қабылдаушы қызметкерлердің мамандығы және мәдениетімен анықталады. Параметрлер неғұрлым толық келтірілсе, соғұрлым әкімшілік араласуға қажеттілік азырақ.

Экономикалық басқару әдістерінде қажеттілік артуы заңды. Себебі, жеке кәсіпкерлік дамуы шарттарында халықтың артып бара жатқан қажеттіліктерін қанағаттандыру мақсаттарының күрделі жиынтығын әрқашан нұсқаулық әсер арқылы шешу мүмкін емес. Экономикалық әдістердің мәні тұтынушы және қызметкерлердің экономикалық назарларына баға, еңбек ақы төлеу, несие, пайда, салықтардың және жұмыстың нәтижелі механизмын жасауға мүмкіндік беретін басқа экономикалық рычагтар арқылы әсер ету. Экономикалық әдістер басқарушы қызметкерлердің қабылданған шешімдерге жауаптылығын ескеретін, қызметкерлердің қойылған мақсаттарды арнайы бұйрықсыз ынталы жүзеге асыруына түрткі болушы стимулдарды қолдануға негізделеді.

Экономикалық басқару әдістерінің ерекшеліктері мынада:

- қорлармен маневр жасауға мүмкіндік беруші жалпы ережелерге негізделеді;

- өндірушілерге және тұтынушыларға жанама әсер көрсетеді, арақатынас жүйесі арқылы ұжым және бөлек қызметкерлердің назарларын ескереді;

- барлық деңгейлерде оған бір уақытта қабылданушы шешімге және зардаптарына жауаптылық қойғанда кәсіпорын дербестігін болжайды;

- орындаушыларды баламалық шешімдерді дайындауға және олардан ұжым назарына ең лайықтыларын таңдауға түрткі болады.

Қазіргі заманда экономика территориялық дамудың дифференцияциаланған проблемасымен сипатталады , сол себепті мемлекетке аймақтардың дамуында теңдікті қамтамасыз ету үшін, проблемалы аумақтардың сүйеуіне, аймақтық бәсекені жөнге салуға, әлеуметтік - экономикалық дифференцация тегістеуіне іс-әрекеттер өңдеу қажет. Осы проблема ел үшін жеткілікті ұзақ уақыт сипатталады, бірақ қазіргі уақытта Қазақстанның экономикалық дамуына нәтижелі аймақтық реформалар өткізуге рұқсат етеді.

Мемлекеттік экономикалық бағдарламалау негізінде жататын маңызды ұғымдарды қарастырайық.

экономикалық проблемаларды жою, басу, жұмсарту мақсаттарына бағытталған басқару органдарымен өзара байланысты бағдарламалық жүйелер өңдіру және өткізу (қатысушыларды, орындаушыларды тартумен) арқылы шешу тәсілі болып табылады.

Бағдарламалық - мақсаттық жоспарлауға және басқаруға келесі мінездемелер тән:

- мәселенің шешімін табу үшін жету керек мақсаттарды айқын көру және жүйеге келтіру, оларды «мақсаттар ағашы» түрінде ұсыну;

- жүйелік ұйымдастырушы мақсаттар жиынтығынан мақсатты жүзеге асыру әрекеті, оларды өткізу проблеманың әлсіреуіне немесе алынуына әкелетін шаралар жүйесіне көшу;

- берілген мерзімде бағдарламалық шаралардың жүзеге асыруына арналған құралдарды, қорларды және қорлардың түсу көзін құру;

- басқарудың ұйымдастырушылық - экономикалық механизмдарын айқындалған іс-әрекетті орындаумен, олардың орындалуын басқару органдарының жағынан бақылау және қамтамасыз етумен іске қосу.

Бағдарламалық - мақсаттық әдіс формуласын ең қысқа түрде «мақсаттар - жолдар - құралдар – орындалуды ұйымдастыру» логикалық тізім түрінде ұсынуға болады.

Қазіргі уақытта аймақ бастықтарының көпшілігі өз аумағының экономикалық даму стратегияларын өңдеу қажеттілігін түсінуіне келді. Әдетте, аймақтың әлеуметтік - экономикалық даму бағдарламасын бастап жасаушы әкімшілік болып табылады, ал бағдарламаны таныстырушы құжат құрылымы мемлекет деңгейіне лайықты құжаттардың құрылымымен сәйкес келеді. Аймақтық бағдарламаның мақсаттары экономиканың ірі бағыттары мен бұтақтарына мақсат болып декомпозицияланады, олардың орындалуы аймақ әкімшілігінің сәйкес құрылымдық бөлімшелеріне жүктеледі. Соның өзінде тек екі субъекті ғана назарға қабылданады: әкімшілік және мемлекеттің өзі. Бағдарлама мақсаттары жиірек әкімшілік хабардарлық деңгейінен асып кетеді, бірақ, олар мемлекет деңгейінде іске асырылуы мүмкін. Бірақ бір факт еленбейді - заңға сүйінген мемлекетте шаруашылық етуші субъекті ретіндегі мемлекеттің хабардарлық деңгейіне де шек қойылған. Сонымен қатар, көп жағдайда бар бағдарламалар аймақтық әкімшіліктің ұсынулары олардың болашақ туралы көзқарасын қайтарады. Жоғарғы деңгейден қосымша қорлар алу үмітінде өз мақсаттарын өкімет органдарының мақсаттарымен сәйкестендіреді. Бұл жағдайлар осы құжаттың пайда болуына әкелді. Негізгі мақсаттары 1 суретте келтірілген.

1 сурет Әлеуметтік - экономикалық даму аймақтық бағдарламаларының мақсаттары.

Жоғарыда суреттелген бағдарлама құрастыру әдісі өмірге бейімді аймақтық бағдарламаларды өңдеу және жасауға лайық әлемде танымал факторларды назарға қабылдамайды:

- бағдарлама бастаушысынан тәуелсіз, оның табысы маңызды серіктердің тең құқылығына және өзара толықтырылуына негізделеді, олардың келісу деңгейімен және мінез-құлығымен, сонымен қатар олардың мүмкіншіліктерімен толық анықталады;

- даму стратегиялық бағыттарының таңдауы аумақтың жалпы проблемаларын шешуден емес, капитализациялауға болатын, аймақ бәсеке артықшылықтарынан шығарылады;

- аймақтық бағдарлама - бұл мақсаттардың және олардың орындауына арналған инвестициялық жобалардың жиынтығы емес, мақсаттық шаралардың жоспары.

Аймақтық басқару механизмдарының бірі жоспарлау болуы тиісті. Тарихта мемлекеттік бағдарламалардың көмегімен, жоспарлы жөнге салу әдістері арқылы елдердің нарықтық экономикаға кіруінің бірнеше мысалы бар. Сондықтан Қазақстан Республикасының президенті Назарбаев Н .Ә. жоспарлау қажеттілігін бірнеше мәрте айтып өткен. Нақтылап айтқанда, «Кварталдан кварталға немесе жылдан жылға дамудың үшжылдық немесе бесжылдық жоспарлары болмай өмір сүруді тоқтату керек. Үкіметке дамудың индикативті бесжылдық және жылдық жоспарларын жасау және ол жұмысқа барлық атқару өкіметін және жеке сектордықосу қажет» екендігін көрсетті.

Осы позиция президентің Қазақстан халықына жолдауында қайта көрсетілген болатын « ұзақ уақыттық болашақта елдің даму стратегияларын өңдеуді және бес және он жылдық даму жоспарлары дайындауды кідірмей бастау ».

Бұл жерде іс мемлекеттік жоспарлардың қатты, тотальдық жүйесін қайтару туралы емес, ал жоспарлау арқылы экономикалық дамуды жөнге салуы иілгіш динамикалық жүйесі туралы жүріп жатқандығын түсіну маңызды. Және де жоспарлау басқару иерархияна, экономиканы басқару деңгейіне байланысты дифференцияцияланған болуы тиіс.

Қоғамның әлеуметтік - экономикалық даму мақсаттарына жетуі басқару алғашқы буындарының жұмыс жасауында өндіріс сферасында басталады. Осыған байланысты басқару өзегі болып табылатын жоспарлау микродеңгейде үлкен маңызға ие.

Республикада нарықтық қатынастардың құрылу шарттарында іс жоспарлау микроэкономика деңгейінде күшейтілуі туралы, ұлттық бағдарламалардың мақсаттарды орындаудың негізгі механизмы сияқты ішкі өндірістік және фирмаішілік жоспарлау туралы жүруі тиіс.

Облыстарда жоспарлаудың міндетті элементтері болуы тиісті : халық санының динамикасы және жұмыс бастылықты болжау, пайда болатын аймақтық проблемалардың талдауы; үкімет құрылуымен және ұлттық (мемлекеттік) мақсаттар контекстісінде облыстық басқару мақсаттарын анықтау; облыстық және аудандық басқару буындарына арналған аймақтық саясат шараларын жасау.

Қазақстанда Германия үлгісімен, облыстардың және аудандардың басқару органдары арасын байланыстырып тұратын буын ретінде аймақтық жоспарлау жүйесін жасау керек. Сондай жоспарлаудың негізгі мақсаты барлық аймақтарда өмір теңдігін қамтамасыз ету.

Аймақтық басқару әдістерінің бірі «секторлық әдіс». Аумақтың бөлек учаскелері аймақтық органдар жағынан белсенді мақсатта бағытталған әсер объектілері болады .

Бұл әдісте барлық іс-әрекет жағымсыз аймақтық процесті немесе сектордағы қызмет түрін тоқтатуға немесе тиым салуға көзделген. Жергілікті басқару органдарының маңызды функцияларының бірі жергілікті шаруашылықтың комплексті дамуын қамтамасыз ету болып келеді. Бүтіндей алғанда бұл әдіс матрицалық (торлық) құрылымның аналогиясы.

Аймақтық саясат концепциясында республика аймақтарының дамуын жөнге салудың әртүрлі механизмдарының қолдану қарастырылады. Аймақтарда әлеуметтік - экономикалық жағдайды тұрақты бақылау мақсаттарында маңызды параметрлердің негізінде аймақтардың дамуын рейтингтік бағалау жүйесі қолданылады. Рейтингтік бағалау аймақтарда даму жағдайы туралы тұрақты хабардар болуға көмектеседі. Сондай жүйе үкіметке жағдайдың өзгеруі кезінде шапшаң қимылдауға рұқсат етеді.

Республика экономикасын макроэканомикалық тұрақтандыруда оның негізгі параметрлерінің (өндіріс көлемдері және қажеттіліктердің қанағаттандыру дәрежесі, табыстар және шығындар) балансталуын қамтамасыз ету үлкен роль ойнайды. Мына проблема шешімінде экономиканы басқаруда теңдік әдісін қолдану маңызды мағынаға ие болады.

Өтпелі кезеңде мақсаттық әдіс бағдарламасы маңызды болып келеді. Аймақтың мақсаттық бағдарламасын қойылған мақсатқа жетуге бағытталған жүйе ретінде мінездемелеуге болады. Мақсаттық бағдарламалар ішінде экономикалық және әлеуметтік жүйелердің буындары арасындарды тек тік қана емес, сонымен қатар горизонтальдық байланыстар анық орнату мүмкіншілікті болады. Осылайша олардың жұмыс жасау нәтижелілігі жоғарылайды.

Халық шаруашылығының әр түрлі деңгейлерінде мақсаттық әдісті қолданудың өз ерекшеліктері болады. Бұлар ерекшеліктер қамтылатын кеңістікті шешілуші әкімшілік - территориялық және шаруашылық бірліктердің масштабтылығымен, қорлық қамтамасыз ету көздерімен, басқару органдарының біліктілік деңгейімен анықталады.

Аймақтық басқаруда мақсаттық территориялық бағдарламалар әдісін қолдану бірқатар шек қоюлардан тұрады: қорлардың тапшылығы және оларды таратудағы мүмкіншіліктердің шектелуі. Осыған байланысты мақсаттық тапсырмаларды және облыстық, аудандық бағдарламалардың бағдарламалық шараларын жалпымемлекеттік әлеуметтік - экономикалық даму бағдарламасына міндетті қосу қажеттілігі көрінеді.1,2

Аймақ приоритеттеріне кейбір құрастырушылармен көрсетілетін оның жұмыс жасау механизмін апаруға болады:

- сыртқы нарыққа арналған өнім шығаруының орталықтандырылған тапсырмаларын орындайтын аймақ кәсіпорындарының территориялық кооперирациясы;

- халыққа қызмет көрсетуге және халыққа арналған тауарларды шығаруға жергілікті шешім;

- өндіріс құралдарының бірге қолдануы;

- әлеуметтік инфражүйенің жұмыс жасау механизмі және т. б.

Басқаратын процестерді жүзеге асыруда аймақтың дамуы өлшенерлік категория екенін ескеру қажет. Даму процесін әрқашан сандық түрде және бірыңғай әмбебаб көрсеткішпен көрсетуге болады, бірақ оған қарамастан оның кейбір аспектілеріне сандық бағалау беру мүмкін.

1.4 Аймақтық экономиканы басқарудағы жүйелік тәсіл

Аймақтық экономиканы басқару күрделі және көп қырлы проблема болып келеді.Онда ұйымдық, экономикалық, әлеуметтік сұрақтар шырмалады, олардың шешіміне жүйелік әдісті қолдану лайықты. Сондықтан жүйелік талдау аймақты басқаруда әмбебап методология бола алады. Ол барлық сыртқы және ішкі орта құбылыстарын бірлікте қарастыратын ойлау бейнесін қалыптастырады. Соның өзінде аймақты жүйелік басқару барлық құбылыстарды бірыңғай бүтін сияқты қамтуы болжайды, олардың объективті бағалауын, барлық өзгергіштердің есебін, жаңа тенденциялардың болжауын.

Жүйелік талдау әдістері ғылымдарда жиі қолданылады. Рационал емес әрекеттерді қақпалауға арналған, әртүрлі шешімдердің зардаптарын табу мақсатымен процедураларды қолдану жаңалық болып келеді. Мысалы, облыс әкімі қаланың ескі бөлігін бұзуға және жерді жарыс сауда арқылы таңдаулы үйлерді тұрғызуға кәсіпкерлерге беру туралы шешім қабылдады. Бұл микроаудан тұрғындарының митингілеріне әкелді. Жүйенің бөлігі ретіндегі (қаланың) ішкі жүйе бұзылу фактісі көз алдымызда (микроауданның). Бұл жағдайда жүйелік талдауды қолдану даулардан құтылуға немесе болған әрекеттердің зардаптарын азайтуға көмектеседі.

Жүйені бірнеше белгі мінездемелейді: эмердженттілік; синергеттілік; мультипликаттілік, сыйысушылық, құрылымдардың болуы және кері байланыс.

Эмердженттілік жүйе мақсатының оның бөлімдеріне кіруші бөліктердің мақсаттарымен сәйкес келумеуін білдіреді. Дәл осылай, мысалы, жергілікті өкімет органдары жүйесінің мақсаты салық түсімінің барынша көп көлемін алуда түзеледі, ал кәсіпорындардың және ұйымдардың ішкі жүйелерінің мақсаты өз табысын максимизациялау, төленетін салықты минимизациялау. Ішкі жүйелердің элементтердің мақсаттары жүйелер мақсаттармен сәйкес келмейтіні анық. Бұл жағдайда басқару өнері компромис табуда.

Синергеттілік әрекеттердің бірбағыттылығын анықтайды, жүйе рамкаларында тырысу интеграциясын болжайды, ол ақырғы нәтиже өсуіне ертіп әкеледі. Аймақтық экономиканы басқаруда синергеттілік өмір жағдайын жақсартуға ұмтылуда аймақ халқының саналы бір жаққа бағыталған қызметін білдіреді. Аймақты басқару жүйесі синергетикалық әсерді қамтамасыз ететін байланыстарға ие екендігін анықтау маңызды, яғни әрбір компонент бөлек әрекеттескенге қарағанда беру жиынтығы жоғарырақ нәтиже береді. Жүйенің барлық құрастырушыларын өзара байланыстыратын, дербестік және субординацияның, құқықтардың және міндеттердің теңдігін қамсыздандыру үшін жұмыс істейтін айқын механизм бар болуы тиісті.

Мультипликативтілік жүйе жасаушы белгі ретінде жүйе нәтижелілігін көбейтуге бағытталған басқарушы әрекеттерді білдіреді. Мысалы, жергілікті басқару және өзін-өзі басқару жүйесін реформалауды ойластыру саясаты тұрақты экономикалық өсу шегіне жетуге көмектеседі, ол, ақыр соңында, жалпы ұлттық өнімді үлкейтеді, демек, инвестиция құралдарын, әлеуметтік бағдарламаны.

Жүйе бөлімдерінің өзара икемделушілігін және адаптивтілігін сәйкестілік мінездемелейді. Мемлекет деңгейінде күрделі жүйеле ретінде ұлттық экономика мен аймақтардың экономикасы арасындасәйкестілік проблемалары көрінеді. Мысалы, Қазақстанда, бай табиғи қорлары немесе аса тиімді өндірісі бар донор - аймақтар өз табысының бір бөлігін амалсыз орталыққа беруі тиіс. Оларды аяғында дотациялық аудандардың мұқтаждықтарына бағыттайды, ал бұл болса трансферттерді және аймақ аралық басқа құралдарды таратуда әртүрлі қайшылықтарға алып келеді. Тек қана аймақтардың қаражаттық мүмкіншіліктердің терең жүйелік талдауы резервтерді айқындауға және дамудың нәтижелі жолдарын табуға көмектеседі.

Жүйенің келесі белгісі обьектілер және элементтердің реттілігін, олардың арасындағы байланыстардың тұрақтылығын және иерархияны анықтайтын басқару құрылымының болуы. Әрбір ұйымдастырушылық түр оған қойылған жүйе элементін басқару функциясын тек қана сапалы орындап қана қоймай, сонымен қатар шапшаңдықпен, әрекеттердің үйлестігіне қабілеттілікпен, басқаратын шешімдердің сапасымен, ең аз шығындармен сипатталатын үйлесімді ішкі құрылымы болу керек.

Басқарудың аймақтық құрылымы жататын күрделі жүйелердің түпкі қасиеті кері байланыс құру боп табылады. Ол ақпарат жүйе шығуынан сол жүйенің кіруіне түсетінін білдіреді, бұл дегеніміз, тұрақты түрде талдау жасау және айқындалған мақсаттармен салыстыруға, стратегиялық шешімдер қабылдауға рұқсат етеді.

Аймақтық экономиканы басқаруға жүйелік жақын келудің негізгі мазмұны болып басқару функциялары (жоспарлау, ұйымдастыру, шапшаң басқару, мониторингі, бақылау, есеп және т.б.) қызметтің дербес түрлері сияқты бөлек орындалмай, комплексті, аумақты басқарудың барлық жүйелерінің жұмысын есепке ала орындалады. Басқаша айтқанда, барлығы жүйені және оның мақсаттарын айнала айналады, функциялар бұл мақсаттарға жетудің құралы сияқты қарастырылады.

Жүйелік талдау бірінші белгісі болып проблеманы дұрыс қою болып келеді. Басқаша оны жүйені құру сияқты анықтауға. Ол дегеніміз:

- проблеманы ойластыру қажет;

- оның қаншалықты терең қойылу керектігін анықтау;

- сәйкес мақсаттарды келістіру;

- баламалық шешімдердің бағалау белгісін анықтау.

Аймақтық даму көзқарасынан келесі проблемаларды белгілеп қоюға болады:

- толық құнды баспана нарығын жасауы;

- азық базасының жақсаруы және онан ары дамуы;

- елдің өнеркәсіпті - иннервациялық бағдарламасының орындалуы;

- халық өмірі сапасының және әл-ауқаттының жоғары дәрежеге жетуі;

- нарықтық инфражүйелер институттарының дамуы - құнды қағаздар нарығының, қаражаттық аспаптар нарығының, сақтандыру қызметтерінің, банкілік және банкіліксіз мекемелер нарығының.

Аталған проблемалардан ең бастысын алып қою керек, ол таңдау жергілікті өкіметтердің шешімінен, зерттеуші тәжірибесінен және басқа факторлардан тәуелді болады.

Екінші белгісі - талдаудың жүйелік бағыттылығы. Бұл проблеманы зерттеу шекараларын кеңейтуге ұмтылу. Мысалы, егер біз адамдардың әл-ауқаттылығын зерттесек, онда халық санына жалпы аймақтық өнім, жұмыс бастылық өсу шегі, орташа еңбекақы, күнкөріс минимумының өзгеруі, нақты табыстардың,инвестициялардың динамикасы, қызметтер сферасын кеңейту, баспана қамтамасыздығы сияқты көрсеткіштердің динамикасына талдау жасау қажет.

Үшінші белгі анықсыздық есебі қажеттілігінде. Бұл құбылыстардың болу мүмкіндігінен шығады. Проблема неғұрлым қиын, соғұрлым ол үлкен кезеңді басады, соғұрлым анықсыздық көбірек.

Төртінші белгі бар альтернативаларды жақсартуда емес, жиынтығын максималды кеңейтуде. Ешқайсысы қанағаттанарлықтай болмайтын бар альтернативаларды салыстырғанша, жаңа альтернатива шығару анағұрлым құнды. Осылайша, егер біз ұлттық мақсат ретінде әл-ауқаттылық жоғары дәрежеге жетуін таңдасақ, онда мына мақсатты қамтамасыз етудің бірнеше альтернативасы бар болады: мысалы, жағармайлық - энергетикалық қорлардың экспорты жолымен, инновациялық және инвестициялық бағдарламаларды жүзеге асыру, немесе аз және орта кәсіпкерлік дамуы арқылы.

Бесінші белгі нақты жүйеде шешім өңдіруде тәжірибе жасау мүмкінсіздігімен сипатталады. Техникалық жүйеден айырмашылығында, аймақтық басқару жүйесінде барлықғы адаммен байланысты, оның назарымен, көзқарасымен. Сондықтан бесінші белгі ғылыми стандарттарға жетуге ұмтылуда:

- тексеру - процедуралардың және әдістердің негізінде алынған нәтижелер басқаларымен қайта алына алады ;

- айқындық - есеп-қисаптарды, алғы шарттарды, тексерілген деректер, сын, контраргументерді қолдану ;

- объективтлік - қорытынды адамдардан, абырой немесе жеке назардан тәуелсіз.3,4,5

Жүйе мақсаты - бұл объекті және оның параметрлерінің болашақтағы жай-күйі . Мақсат жүйе жұмысының нәтижелілігін бағалау критериі болғандықтан, анық және дәл мақсаттар бар болуында әрбір жеке адам өз жетістіктерін ұғынады және қанағаттандыру алады .

Бір жүйеде әр алуан мақсаттар бола алады . Кез-келген жүйе күрделірек бір жүйенің бөлімі екені белгілі. Соның өзінде бір ішкі жүйе әр түрлі жүйелердің бөлімі болуы мүмкін . Мысалы , «жұмыс бастылық бағдарламасы» ішкі жүйесі « еңбек нарығы » жүйесінің бөлімі болып келеді, сол сияқты «аймақтық даму бағдарламалары», немесе « аз және орта кәсіпкерлікті дамыту бағдарламасының »бөлімі де болуы мүмкін. Бірақ бұл жүйелердің мақсаттары әр түрлі болғандықтан, сондықтан да ішкі жүйелердің мақсаттары әр түрлі.

Күрделі жүйелерде бір-бірін толықтырмайтын көптеген мақсаттар бола алады . Бұл дегеніміз, бір мақсатқа жетуге ұмтылу басқасын жүзеге асыру мүмкіншілігін кемітеді . Мысалы , экономикалық аймақтың мақсаттары бола алады :

- белгілі бір әл-ауқаттылыққа жету;

- қоршаған ортаны сақтау;

- аймақ аралық жеткізу жоспарларын орындау;

- өнеркәсіптік - инновациялық даму бағдарламалары шегінде өнеркәсіпті жаңарту;

- ядросыз аймаққа айналу;

- қорғаныс бұтақтарының конверсиясы және т.б.

Бұл мақсаттарды бағалай және салыстыра отырып, зерттеушіге негізгі, бүгінгі күн проблемаларын айқындайтын біреуін ерекшелеу қажет.

Ішкі жүйелердің алдыңғы деңгей мақсаттары ішкі жүйелердің келесі деңгей мақсаттарын ескертеді. Жалпы мақсат бірнеше жергілікті , жеке мақсаттармен айқындалады . Мысалы , « халықтың өмір деңгейі жоғарылауы » мақсатын келесідей жазуға болады :- материалдық қамтамасыздық - әлеуметтік сфераларды инвестициялау- тұрғын үйлер салу және инвестициялық өндіріс тауарларын жасау - өнімді ұйымдастыру және үй шаруашылықтарын тұрмыстық техникамен жабдықтау . Басқа вариант та мүмкін : материалдық қамтамасыздық – зерттеулер өткізу және экологиялық тазалардың азық-түлік өндірісіне қаражат бөлу – азық-түлік индустриясын сапалы жаңа деңгейде жасау. Біздің жағдайымызда аймақтық даму мақсаттарын анықтауда келесі процедураларды жүзеге асыруға ұсынылады:

1) Негізгі ақпарат талдауы. Ол үшін нұсқаулық құжаттар туралы, үкімет қаулылары , әртүрлі бағдарламалары, статистикалық материал басқа да мәлімет жиналады . Концепциялар және болжаулар маңызды мағынаға ие .

2) Сценарий жазу. Ақпарат талдауы нәтижесінде жүйенің келешек жай-күйі туралы ұсынулар реттеу кезең туады, сценарий жазу . Сценарий екі элементтен тұру тиісті: бар тенденцияларды суреттеу, келешек жай-күйді суреттеу (қазіргі заман жай-күйі үлгісі , келешек жай-күйі үлгісі).

Қазіргі заман жай-күйі үлгісіне кіреді : проблеманы, сыртқы және ішкі шарттарды , негативтік және позитивтік тенденцияларды , даулы жағдайларды , сандық мінездемелерді сапалы суреттеу. Келешек жай-күй үлгісіне кіреді: қол жеткен тенденцияларды ескере бар жай-күйді сақтау, жүйенің (ішкі жүйелердің) экспонентпен, шиыршықтының қисық, немесе революцияшыл жолмен дамуы.

Жұмыстағы тенденцияларда көптеген белгілер толығымен ашылмағанын ескере кеткен жөн . Бұл тенденциялар 10-15 жылға жалғақанда , онда бүгін көрінетін кішкене сәйкессіздіктер болашақта үлкен сәйкессіздікке айналуы, ірі проблемалар туғызуы мүмкін . Сондықтан ақпаратты зерттеу зерттейтін объекті күй-жайы жақсару мүмкіншіліктері қаншалықты үлкен екенін айқындауға рұқсат етеді .

Қорытындылай келе, аймақтық проблемалардың зерттеуінде жүйелік талдауды қолдану зерттеуші инструментарийын кеңейтеді, реалистілік дәрежесін және өңделетін аймақтық экономиканы басқару үлгілерінің барабарлығын жоғарылатады, экономикалық кеңістік құруда жаңа мүмкіншіліктер ашады.3,4,5

2 АЙМАҚТЫҚ БАСҚАРУДАҒЫ ХАЛЫҚАРАЛЫҚ ТӘЖІРИБЕЛЕР МЕН СТАНДАРТТАР

2.1 Ресей федерациясының аймақтарындағы жергілікті басқару жүйесі және дамыған елдердің тәжірибесі

Дамыған елдерде жергілікті басқару түрлері және үлгілері. Аймақтық экономика облысындағы мамандар дамыған елдерде жергілікті өзін-өзі басқарудың үш үлгісін белгілейді - англосаксон , француз және араласқан . АҚШ, Ұлыбритания , Канада , Австралия және Жаңа Зеландия үшін бірінші мінездеме, екінші - Франция, Италия, Испания, Бельгия, сонымен қатар латын Америкасы елдерінің қатары үшін, үшінші - Германия және Жапония үшін.

Англосаксондық түр жергілікті органдардың терең автономиясымен және айқын орталыққа бағынудың болмауымен ерекшеленеді, француздық- дамыған орталық өкімет әкімшілігінің жергілікті органдарды бақылауы, аралас-екеуінің де элементтерін үйлестірген. Әрбір елде жергілікті орган түрлерінің әр түрлілігі байқалады . Жергілікті басқару үлгілерінің әрбірін толық қарап шығайық . Англосаксон жүйесі Ұлыбританияда туды . Оның өте маңызды белгісі - сайлаулы органдарға қамқорлық жасаушы үкіметтің өкілетті өкілдерінің орындарында жоқ болуы. Осында жергілікті басқарудың екі сатылы жүйесі орын алады - ел графтықтарға бөлінген, ал графтықтар - төңіректерге . Жүйе негізін графтықтар құрайды , оларға заңмен жергілікті сайлаулы органдарды жүзеге асыра алатын өте маңызды функцияның барлығы берілген. Төңірек, метрополитендіктерден басқа, болмашы функциялармен үлестірілген.

Жергілікті өзін-өзі басқарудың англосаксон типі қолданылатын АҚШ үшін, әлеуметтік - экономикалық сферада мемлекет функциясының биік децентрализация дәрежесі мінездемелі . Федеративтік жүйе штаттарға айқын экономикалық автономияны және кең өкілеттік береді, жергілікті органдар заңға сүйінгенде оларданға тәуелді болады . Әрбір штаттың өз конституциясы болады, онда мемлекеттік құрылымның негізгі принциптары және түрлері және жергілікті органдардың құрылымы бекітілген.1,2

Жергілікті басқарудың француз үлгісі. Францияда жергілікті органдардың статусын департаменттер және коммуналар иеленеді, негізгі әкімшілік - территориялық құрылым және де бір уақытта жергілікті білімдер, және мемлекеттік басқару органдары болып келеді. Қазіргі кезде елде 95 департамент және коммуналардың 36 мыңнан жоғары коммуналар саналады . Олардан басқа мемлекеттік басқару бірліктері ретінде сондай әкімшілік төңірек және аймақтық органдар алға шығады .

Департамент жергілікті орган бас кеңес сияқты келесі өкілеттіктермен үлестірілген:

- департаменттік қызмет жасауды ұйымдастыру және оларды басқару;

- департамент мүлігін басқару;

- департамент қаражатын қабылдау және оның атқарылуын бақылау ; департаменттің кеңесші орган, шаруашылық жоспарлау және аймақтық бағдарламалау функцияларын жүзеге асыру.

Коммунаның ең жоғарғы органы - муниципальдық кеңес , өз құрамынан мэр және оның орынбасарлардын сайлайды . Мэр коммунаның атқару өкіметін ұсынады және екі түрлі қызмет атқарады - өзін-өзі басқарудың басшысы және орталық өкіметтің өкілі ретінде (себебі, коммуна бір уақытта мемлекеттік округпен және жергілікті білім болып келеді). Басқа мемлекеттердің қатарында жергілікті өзін-өзі басқару жүйесі Франциядағы үлгіге жатады, бірақ бұл абсолютті қайталау емес . Мысалы , Италияда , үш буынды жүйе орын алады - облыстарда , провинцияларда және қауымдарда . Облыстар - бұл дербес жауаптылығы және функциялары бар автономиялық құрылым , провинциялар және қауымдар - мемлекет және облыстардың территориялық бөлінуіндегі жергілікті басқару бірлігі. Сәйкесінше , облыс провинцияларға және қауымдарға лайықты қаражат құралдарын бөліп, әкімшілік функциялардың бөлігін делегировать етеді (облыстық , дәл осылай мемлекеттік).

Жергілікті басқарудың аралас үлгісі, жоғарыда айтылғандай , Германия және Жапонияны мінездемелейді.

Жапонияда жергілікті басқару екі буынды: ең жоғарғы буын - префектура , екінші буын - қала, кент , ауылдар . Мұнда оның толық құрылымы, сонымен қатар ішкі ұйымдар және жергілікті органдардың барлық деңгейлері сипатталған жергілікті өзін-өзі басқару туралы заң істейді. Бұл жергілікті басқару жүйесіне айқын шек қояды . Германияда территориялық басқарудың бес деңгейі бар - федерация, жер, төңірек, аудандар және аудандардың рангісінде қалалар , қауым. Коммуналық басқарудың негізгі бірліктері - қауым, аудандар және қалалар . Коммуналық жүйе арасында ең төмен буындар саналатын әр алуан қауымдарды қалалық және ауылдық боп айырады, бірақ барлық жағдайда қауымның өкілдік органы ретінде кеңес алға шығады . Елде коммуналдық басқару құрылымына талаптар бірыңғай емес және көптеген жергілікті басқарушы органдары болады . Муниципалдық әкімшіліктің сайлаушы және атқарушы органдары арасындағы функционал байланыстардың айқын ерекшеліктерімен сипатталатын бірнеше түрін ерекшелейді.

Осылайша, нарықтық экономикасы дамыған елдерде жергілікті басқару түрлерінің кең диапозоны байқалады.

2.2 Ұлыбританияның жергілікті өкімет органдарының жұмыс нәтижелілігін жоғарылатуы

Ұлыбританияның мемлекеттік жүйесі тұрақтылықты және нәтижелілікті демонстрацияласа да, ел үкіметі оның бөлек элементтерін толық жетілдіру мақсатында тұрақты іс-әрекет жасайды.

Мемлекеттік басқару жүйесін жаңарту. 1999 жылғы Ұлыбритания премьер - министрі Тони Блэр « Үкіметті жаңарту» атты Ақ кітапта жарияланған мемлекеттік басқаруды реформалаудың ұзақ уақыттық бағдарламасын ұсынды. Өзгертулердің мәні « азаматтарға және кәсіпкерлікке жақсы өмір істеу» ұранында айтылған болатын. Үкімет реформаның негізгі мақсаттарын анықтады : стратегиялық мақсаттарға бағытталған мемлекеттік саясатты өңдеуге комплексті жақын келуді қамтамасыз ету, қызметтің халық тіршілігіне, қажеттіліктеріне пайдасын жоғарылату, азаматтарға берілетін мемлекеттік қызметтерді жоғары сапаға жеткізу және оларды таратудың нәтижелі механизмін жасау.

Бұл мақсаттарға жету үшін мемлекеттік басқару органдарының жұмысын сайлаулы, нақтылы проблемаларға және қоғам әлеуметтік топтарының нақты қажеттіліктеріне бағытталған, сонымен қатар оған мекеме арасындағы қарым-қатынасты жеңіп, интеграциялық мінез-құлық беру.

Ақ кітап мемлекеттік басқару органдарының жұмысын реформалаудың басты бес бағыттарын белгілейді. Оларды орындау оның нәтижелілігін және сапасын жоғарылатуға бағытталған:

- конъюктурлы факторларды емес, жалпыұлттық назарды және стратегиялық мақсаттарды есепке ала мемлекеттік саясатты өңдеу әдістерін толық жетілдіру.

- әртүрлі әлеуметтік топтарды назарға ала отырып мемлекеттік қызметтерді таратудың мақсаттылығын және жауаптылығын күшейтуі.

- мемлекеттік қызметтердің сапасын жақсарту және нәтижелігін жоғарылату , инновациялық әдістерді, прогресшіл практикалық тәжірибені енгізу .

- мемлекеттік басқаруда азаматтардың қажеттіліктерін толық қанағаттандыру және қызметтерді электрондық жүйе арқылы тарату үшін ақпараттық технологияларды қолдану.

- мемлекеттік қызметті қызмет етушілерді ынталандыру жүйелерін өзгерту жолымен жаңарту, жұмыс көрсеткіштерін бағалау жүйелерін жақсарту, сонымен қатар ұқсас қызметті ақаруғаәйелдерге, әр түрлі ұлт өкілдеріне , мүгедектерге кең рұқсат беру.

Жергілікті басқаруды толық жетілдіру механизмдері . Өзін-өзі басқару әкімшілік - территориялық бірліктерде халықпен төрт жылға сайланушы кеңестер арқылы жүзеге асады. Білім беру сұрақтарымен, әлеуметтік қызметтермен, қоғамдық қауіпсіздікпен, баспана , транспорт және т. б. айналысатын жергілікті басқару жүйесінде 2 млн . жуық адам жұмыс істейді, соның ішінде білім беру облысында қырық пайыз. Орталық министірліктер және ведомтстволар жергілікті органдарды недәуір мөлшерде, ең алдымен қаражаттық сферада (олардың қаражаттық қорларының сексен бес пайызы орталықтандырылған ретте түседі ) бақылайды.

Жергілікті басқару органдарының бастықтары және қызметкерлері өз қызметінде ұлттық мінез-құлық кодексін басшылыққа алу тиіс. 1997 жылы қоғамдық өмір стандарттары комиссиясы жергілікті өкімет органдарының әрбіріне Ұлттық кодексті негізге алып өз мінез-құлық кодексін өңдеуді ұсынды . Ақпарат беру сұрақтарында, мердігерлер және демеушілер арақатынасына, саяси бейтараптық және басқаларына ең аз стандарттар бөлінген жергілікті бастықтарға арналған кәсіптік кодекстерге ерекше назар аударылған

1998 жылғы үкімет жергілікті басқаруды жаңарту туралы демократия дамуына және жұмыс нәтижелілігін жоғарылатуға бағытталған құжаттар қатарын жариялады. Сонымен бір уақытта халыққа арналған сапалы қызметтерді қамтамасыз етуіге жауапты жергілікті өкімет органдарының қызметі негізінде жаңа принциптерді қосатын « жақсы құндылық » концепциясын мақұлдады .

Жергілікті басқаруды толық жетілдіруге тырысу көптеген каналдармен іске кіріседі , бірақ негізгі назар келесі сұрақтарға бөлінеді:

- жергілікті ұйымдардың жұмысына сапамен басқарудың әртүрлі үлгілерін енгізу;

- қоғамдық секторлардың барлық топ өкілдерінен құрылатын 25 жергілікті секторлар кіретін ұлттық ақпараттық жүйенің сапамен дамуы ;

- жергілікті ұйымдардың прогресшіл тәжірибелілерін таратуға және инновациялық ойларды сүйемелдеу үшін интернет мүмкіншіліктерін қолдану;

- қазіргі заман тәжірибесін зерттеуге және ұйымдардың жақсы жұмыс көрсеткіштерін салыстыру жобасын орындау.

Жергілікті өкімет органдарының қызмет сапаларын жоғарылату үлгілері арасында (сапа схемаларының) ең кең таралған :

- «жұмыста басымдық» үлгісі, стратегиялық құндылықтарға тұрақты бағытталған ұйым мүмкіншіліктерінің өзара байланыстарына және қызметі нәтижелеріне негізделген, жұмыс нәтижелілігін жоғарылатуға көмектеседі ;

-«Хартия белгісі »- өзін-өзі бағалау және тексеру негізде олардың қызметтерінің сапасын жоғарылатуды ынталандыру мақсаттарында қоғамдық сектор мекемелерін марапаттау жүйесі;

-«Қызметкерлерге инвестиция»-оқуға құралдарна және қызметкерлердің дамуына салымдар салу нәтижелілігін жоғарылатуға бағытталған ұлттық стандарттар және әдістемелер;

- «ISO - 9000» үлгісі - жұмысшы процестердің және құжат айналымын нәтижелілігін сапаны басқару негізінде қамтамасыз ететін әдіс;

-«жергілікті басқаруды толық жетілдіру бағдарламасы»- мамандар тобымен зерттеу негізінде оның органдарының жұмысының әлсіз және күшті жақтарын бағалау процесі.

1999 жылы осы үлгілердің қолдану тәжірибесін әртүрлі құрылымдарда жалпылау және үкіметке нәтижелерін мәлімдеуге тиісті арнайы топ құрылған. Негізгі мақсат - жергілікті басқару органдарының өз қызметін бағалауына көзқарасын өзгерту және олардың назарын жұмыстағы жаңа құндылықтарды ұғынуға және дамытуға шоғырландыру :

- тұтынушыларға бағытталу және ақырғы нәтижелер ;

- әрқашанда өз ісін ұштау және жаңалышылдық енгізу;

- шешім қабылдауға қызметкерлерді араластыру;

- ақпаратты талдау негізінде процесстерді басқару;

- стратегиялық көзқарас;

- ішкі бөлімшелер, сондай ақ сыртқы ұйымдар арасында серіктестіктің дамуы;

- ұзақ уақыттық жоспарлау;

- жұмыс нәтижесіне ұжымдық жауаптылық, уақыт факторын есепке алу.

Қолданылатын сапа үлгілерін жақсылап қарастырайық. «Жұмыста басымдық» үлгісі басқару сапаларын қарастыратын Европа қорымен дайындалған. Ол эмпирикалық негізде 10 жыл ішінде жасалған. Жергілікті мекемелер әрекетін және жаңа құндылықтарды ендіру нәтижелілігін жан-жақты бағалауға мүмкіндік беретін тоғыз элемент (критерийлер) ерекшеленеді. Басқаша айтқанда, ұйымның іс-әрекеті (мүмкіншіліктері) және оның жұмысы нәтижесінде не алынғандығы зерттеледі. Негізгі критерийлердің өзара байланысы 2 суретте көрсетілген.

Осылайша, « жұмыста басымдыққа » жету үшін тұтынушыларға, сондай ақ қызметкерлер мен бүтін қоғам үшін нәтижелерге жету қажет. Оны саясат пен стратегияны құруды, қызметкерлерді, ресурстар мен процесстерді басқаруды қамтамасыз ететін, серіктестік қатынасты орнататын басшылық арқылы жүзеге асыру мүмкін. Бұл үлгіні жергілікті ұйымдардың іс-әрекетін тексеруде қолдану олардың басым және әлсіз жақтарын, жақсартуды талап ететін сфераларын анықтауға және қажетті шараларды қолдануға мүмкіндік береді. Сонымен қатар, ол қызметер сапасы мен жұмыс нәтижелілігін жоғарылатуда маңызды өзін-өзі бағалауға мүмкіндік туғызады, приоритеттерді анықтауға көмектеседі және басқа ұйымдармен салыстыруға

негізқалайды.1,2

1 сурет «Жұмыста басымдық» үлгісі

Қорыта келе, «Жұмыста басымдық» үлгісін қолдану өкіметтің жергілікті органдарына «Жақсы құндылықтар» концепциясын іске асыруға қол жеткізеді. Қоғамдық қызмет көрсеткендегі даму және стратегиялық мақсаттар мүмкіншілігі байланысын күшейтіп, тұтынушыларға назар шоғырландыруға, жақсартуды талап ететін аймақтарды анықтауға, қойылған мақсаттардың орындалуын мінездемелейтін көрсеткіштерді жасауға, ұйым іс-әрекетін мониторингілеуге, жаңартулар мен қызметкерлерді оқытуды қолдауға, өзін-өзі бағалау негізіндегі өзгерістер енгізудегі жауаптылықты жоғарылатуға мүмкіндік береді .

Тұрғындарға қызмет көрсетумен байланысты, оның ішінде жергілікті басқару органының қоғамдық сектор ұйымының жұмысының жоғары сапасы үшін қолдаудың ерекше үлгісі бірегей ұлттық «Хартия белгісі» сыйлығы болып табылады. Ол министрліктер кабинетімен 1992 жылы бектілген және және конкурстық негізде беріледі. Конкурсқа қатысу үшін өз қызметіңнің сапасын бағалайтын 12-беттік форманы толтыру (әдетте осындай процедураға 25-30 күн кетеді).

Бұл мәртебелі сыйлыққа ие болу үшін ұйымдарға іріктеудің үш кезеңінен өту керек. Бірінші кезеңде көрсетілетін қызметтердің 10 критерий бойынша бағалауы өтеді:

1) анық жасалған стандарттар;

2) ашық және толық ақпарат;

3) консультация және халықпен кері байланыс;

4) таңдау мүмкіншілігі және қызметтер жетімділігі;

5) қызмет пайдалылығы және азаматтар хұқығын сыйлау;

6) қызмет жеткілікті сапалы болмаса апелляция мүмкіндігі;

7) ресурстарды тиімді пайдалану;

8) жаңашылдық енгізу;

9) қызмет провайдерлерімен бірлескен жұмыс;

10) тұтынушылар қанағаттануының деңгейі.

Екінші кезеңде эксперттер берілген мәліметтердің дұрыстығын тексереді. Үшінші кезеңге қызметтерді жақсарту кепілдемелері және ең жақсы мекемені марапаттау шешімі кіреді.

Таңдау және «Хартия белгісі» сыйлығын марапаттау механизмі конкурсқа қатысушыларға келесі мүмкіншіліктер береді:

- олар көрсететін қызметтерді ең жақсы ұйымдар жұмыс стандартымен салыстыруға ;

- өз жұмысының деңгейі жайында эксперттер мәліметін алуға;

- жалпыұлттық мойындауға қол жеткізіп, абыройын бекітуге;

- қызметкерлердің адамгершілігі мен қызығушылығын жоғарылатуға;

- жұмыс нәтижесін жақсартуға (зерттеулер көрсеткендей, 97% конкурстың жеңімпаз ұйымдары мен олардың сыйлық алмаған 79% қатысушылары артынан өз істерін ұштауға шаралар қолдануға шешім қабылдайды).

«Қызметкерлерге инвестиция» ұлгісі өз құрамы бойынша ұлттық стандарттар мен ұйым мақсатына жетуге арналған қызметкерлерді оқыту және дамытуға нәтижелі қаражат салу әдістерін құрайды. Бұл стандарттар төрт принципке негізделеді:

- жоғарғы басшылықтың қызметкерлердің профессионалды дамуына қатысты міндеттемесі;

- жүйелі қызметкерлердің оқытуға, дамытуға қажеттілігін зерттеу және қажетті жұмыс жоспарын жасау;

- қызметкерлердің жеке дамуы мен оқуын ұйымдастыру;

- ұйым қызметкерлеріне инвестиция нәтижелігін бағалау.3,4,5

Бұл жүйені әр типтегі ұйымдарға енгізу 6 айдан екі жылға дейін созылуы мүмкін. Оны қолданудан пайданы ұйым, сондай-ақ қызметкерлердің өздері де алады.

Келесі схема бойынша жұмыс жасау ұсынылады. Ең алдымен жергілікті оқу қоғамы стандарттары жайлы керекті ақпарат табу қажет, содан кейін салыстырмалы талдау жүргізу және стандарттар мен нақты жағдай арасындағы айырмашылықты бағалау, қызметкерлерді дамыту жоспарын жасау, оны іске асыру, бар стандарттар негізінде қызметкерлерге инвестиция нәтижелілігін бағалауды қамтамасыз ету қажет.

«ISO – 9000» үлгісі жергілікті басқару органдарында оларды стандарттау және құжат айналымын жақсарту негізінде процессерді жетілдіруге көмектеседі. Ол 143 елде 270 мыңнан аса ұйым қолданатын басқару жүйесінің ұлтаралық сапа стандарты болып табылады. Оның ішіндегі 60 мың ұйым Ұлыбританяда және олардың әрекетін ұлтаралық стандарттармен салыстыруға, анықтама құралдары мен жұмыс сапасын жақсарту әдістемелерін жасауға мүмкіндік береді.

Бірінші кезеңде процедураларды стандарттау жұмысы жүргізіледі. Ол ресми құжаттарда көрініс табады. Кейін процесстерді сертификациялауды тәуелсіз бағалау және стандарттармен салыстыру жүргізіледі. Осындай бағалауды Ұлыбританияда сауда және өндіріс министрлігі қарамағында жұмыс істейтін Аккредитация қызметі жүргізеді. Аккредитация еркін, одан өткендерге ұлтық аккредитация белгісін пайдалануға болады. Бұл азаматтарға ұйым тәуелсіз мекеме бектіткен, әлемдік стандарттарға сай, сапалы қызмет көрсететіндігін көрсетуі тиіс. Содан кейін жыл сайынғы ежегодные аудиторлық тексеру жүргізіледі.

«ISO – 9000» үлгісін ендіру 6-9 ай алады, Сол уақытта ұйымдар үш құжатты дайындауы тиіс:

- сапа облысындағы саясат;

- сапа стандарты бойынша анықтама;

- процедуралар бойынша жұмыстық нұсқаулықтар.

Бұл жүйе уақыт пен ресурсты тиімді пайдалануға, қызметтерді жетілдіруге және тұтынушыларды қанағаттандыру деңгейін көтеруге, қызметкерлер тарапынан жұмысқа қанағаттану, ұйымның беделінің көтерілуіне септігін тигізеді. Бұл жұмыста Британдық стандарттар институты үлкен маңызға ие.

«Жергілікті басқаруды жетілдіру бағдарламасы» әдетте «Жақсы құндылықтар » концепциясын іске асыру жұмысының бастапқы кезеңінде қолданылады. Оның мақсаты жергілікті өкімет органдарына өзгерістер бағытын анықтауда және жетілдіруді қажет ететін аймақты орнатуда осы концепция мәні туралы кең пікірталас тудыру.

Бағдарламаға бір топ қызметкерлер мен қалауынша таңдалған бір сыртқы эксперт қатысатын ұйымның жұмысын бір апта тексеру кіреді. Зерттеу барысында жұмыс көрсеткіштерін стандартармен салыстыру және табылған сәйкессіздік себептері талданады. Содан кейін жұмысты ұштау жоспары жасалып, екі жыл ішінде нәтижелер мониторингі жүргізіледі.

Барлық көрсетілген үлгілердің іске асырылуы жүргізілген есеп бойынша 1 500 ф. ст. және одан да жоғары қаржы шығынын талап етеді.

Қорытындылай келе, Ұлыбритания тәжірибесі нәтижелі болатын жергілікті өзін-өзі басқару жүйесін құруда қазіргі Қазақстан үшін пайдалы болуы мүмкін екендігін айта кеткен жөн.

2.3 Федеративтік Германия Республикасындағы федерация мен жерлердің өзара әрекеттестігі

Германия өзіндік әрі күрделі жүйесі бар федеративтік мемлекет ретінде танылады. Өздігінен федерация да, жерлер де жарамсыз болып табылады. Мемлекеттің мәнін олардың өзара қарым-қатынасы айқындайды. Федерация мен жерлердің арасындағы байланыс гомогендік (біртекті) ұстанымға негізделген:

-федеративтік мемлекет ретінде федерация секілді жерде де республикалық конституциялық құрылым болу қажет;

-халық мемлекеттік үкіметтің жаршысы болып есептеледі. Мұның астарында үкіметтің азаматтық демократиясы немесе көпшіліктің үстемдігі жатыр. Халық мемлекеттік органдарды қолдайды. Түрлі пікірлер мен бір-біріне қарама-қайшы келетін көзқарастар саяси ортада еркін айтылу керек, сонымен қатар күндердің күнінде шағын топ адамдар үстемдік етуіне мүмкіндік бар;

-жер еркін іс-әрекетке ие. Мысалы, олар Президентті өз жерінің басшысы немесе үкімет пен парламент арасында федералды деңгейден басқа қарым-қатынас орната алады. Жер парламенттің мүшелерін сайлау кезінде сайлау құқығы, сонымен қатар сайлау мерзімінің ұзақтығы ерекше болуы мүмкін. Нақты шешім қабылдау үшін қарапайым халықтың, тұрғандардың немесе референдумның заң шығару бастамашылығы негізгі заңнан қарағанда әлдеқайда басым.

- федерация мен жерде әлеуметтік конституциялық құрылым болу қажет. Мемлекет өз тарапынан белсенді түрде халыққа экономикалық және мәдениеттік қысым жасауына жол бермей, әлеуметтік әділдікті жүзеге асыруға міндетті. Әлеуметтік мемлекеттік міндеттерін жүзеге асыруға талпыну қоғамдық интеграциялық үлгінің әлеуметтік нарықтық экономиканың, білім алуға және әлеуметтік көмекте көрініс тапты;

- мемлекет озбырлыққа жол бермей, қолданыстағы заңнаманы сақтауға міндетті.

Федералдық жер қауымдарға және олардың одақтарына (мысалы, қауым бірлестігі, аудандық маңызы бар қалалар, аудан ауылдары және ландшафтық бірлестіктер) бөлінген. Дегенмен Германияның мемлекеттік құрылымы 3 сатылық емес, жер мен федерация деңгейінен құралған екі сатылы болып келеді. Қауым ішкі жер бөлумен сипатталады және олармен коммуналдық өзін-өзі басқару құқығы кепілдемесін береді.

Федерация мен жер арасындағы міндеттерді бөлісу. Федеративтік Германия Республикасында классикалық сызбаға көлденең бөлу өкілеттілігімен қоса (заңнамалық, атқарушы және сот билігі араларында) тігінен - мемлекетпен және оның бөлімдері бар. Тек федерация ғана емес, сонымен қатар жердің әрқайсысында меншікті парламент, өкімет пен соттары болады.

Міндеттері көлемі мен типіне байланысты төмендегідей жіктеледі:

-заң өкілеттілігі қызметінің көп саласы федерацияның қолында;

- әкімшілік басқару, негізінен, жердің құзіретінде;

-сот әділдігі мәселесін федерация мен жер бір-бірімен өзара бірлесіп шешеді.

Бөлісудің мұндай түрі федерацияға басымдылықты кепілдік етеді. Федерация өкілеттіліктің кең ауқымын иелене отыра, бірыңғай нормаларды белгілеу, орнату мүмкіндігіне ие. Жер бундесрат арқылы заң шығару үдерісіне қатыса алады, бұл оның елеулі өтемдік механизмі болып табылады.

Жерлердің мүддесін қорғайтын федералдық заңдар тек бундесраттың келісімі болғанда ғана қабылданады.

Федерацияның заң шығару құзіреті. Мемлекет пен азаматтардың мүдделері бір жерден шығып, бірыңғай норманы талап еткен жағдайда, мысалы, федерация халықаралық қатынастар, қорғаныс, кеден және шекара күзеті сияқты мәселелерге қатысты заң шығару құқығына ие болады.

Көптеген облыстарда бәсекелестік заң шығару жұмыс істейді. Шындығында, мұнда федерация басымдық, немесе доминанттық сипатта болады. Жерлер федералдық деңгейде реттелмейтін мәселелерге қатысты ғана заң шығара алады. Федерация іс жүзінде жерлерге мүлдем дерлік бәсекелестік аймақ (мысалы, қылмыстық, процессуалды, экономикалық, еңбек құқығы, қоғамдық көлік және тұрғын үй шаруашылығы, шетелдіктердің келуі мен олардың тұрақты тұруы, жиналыстар мен бірлестіктердің жұмыс істеуін, кеме қатынасы) қалдырмады.

Федерация жерлердің шығармашылық мөлшерінің негізгі мазмұны мен бағытын көрсетіп, бірқатар мәселелерді шешу үшін жалпы ұйғарым береді. Бұған жоғарғы білім алудың жалпы принциптері, кино мен баспасөзге арналған жалпы құқықтық қатынастар, қоршаған ортаны қорғау, ландшафтық жоспарлау, территорияны реттеу, су шаруашылығы, көлікті тіркеу жүйесі сияқты мәселелерге қатысты шектеулі заң шығару жатады. Федерацияда белгіленген нақты мәселелер туралы шешім қабылдау мүмкіндігі осылайша жерлердің құзырында қалады.

Федерацияның территориясын реттейтін заң туралы жалпы ережелер ғана бар, ал экономика саласының құрылымдық жоспарлауы, әлеуметтік және мәдениет салалары тікелей әр жердің құзырына енеді.

Жерлердің заң шығару құзіреті. Федерацияның Конституциясына байланысты болмаса, Жерлер заң шығару құқығын іске асырады. Бір қарағанда осының арқасында жерлердің заң шығару мүмкіндігі жоғары деген сезім қалыптасуы мүмкін. Іс жүзінде шындыққа жанасымды басқа ой дұрыс. Төменде көрсетілген мәселелер федерацияның ұйғарымынсыз жерлердің толық құзіретіне кіреді:

-бірінші кезекте білім беру, радио мен телевидение сияқты мәдениет саласы;

-коммуналдық саланың дамуы;

-мемлекеттік және қоғамдық тәртіпті ұйымдастыру мен қолдауға қатысты жалпы ережелер.

Жерлер мұнда әр түрлі мақсаттарды көздеп, өз жолымен жүруі де мүмкін. Полицейлік құқық жерлердің деңгейінде реттеледі, бірақ полицейлердің киімі бірыңғай. Мектептердегі білім беру жүйесінде біршама өзгешелік бар, дегенмен жерлердің мәдениет министрлері оны үйлестіру үшін көп жұмыс атқарып жатыр.

Жер өкілеттілігі тек аймақтарға ғана таралмайды. Мысалы, телевидение толығымен жер деңгейінде реттеледі. Дегенмен жер федерация қабылдаған бағдарламаларды жасауға болады және ортақ аймақаралық телекомпания құра алады.

Басқару міндеттері. Германия үстел үстінде, кабинетте шешілетін, болып жатқан оқиғалардан алшақ болатын ірі білім беру мекемелерден қашық. Сондықтан федералдық билік, негізінен, тек ішкі қатынастарға қатысты, мысалы федералдық қаржы басқармасы, бундесвердің қызметі, федералдық шекара күзеті секілді аз ғана салаларға байланысты заңды жүзеге асыруға жауап береді.

Басқарудың көп бөлігі коммуналдық өзін-өзі басқаруға негізделген жерлерге жүктелген. Оларды 3 топқа бөлуге болады.

Федерацияның тапсырмасы бойынша, мысалы федералдық автострад пен автомобиль жолдары жүйесін басқару, су жолдары, құрылыс пен атомдық электрстанцияларын пайдалану және радиобелсенді заттарды қайтадан өңдеу мен сақтау талаптарын анықтауға рұқсат алумен байланысты әуежайлардың құрылысы секілді мәселелердің тек аз бөлігі ғана орындалып жатыр.

Мұндай жағдайда федерация өз нұсқамаларын беруге құқылы. Федералдық заңдардың көп бөлігін федералдық қадағалау арқылы тікелей жер үкіметімен орындалады. Дегенмен мұнда федерацияның ықпалы шектеулі. Басқарушылық шешімдерін заңда орынды пайдалану үшін қадағаланады. Егер олар бірнеше болса, онда таңдау жер үкіметіне қалады. Федерация басқа шешім дұрыс немесе оң деп өз шешімін ауыстырмайды. Сол себепті жерлер тек атқарушы органдар ғана емес, олар сонымен қатар өз ұғымдарын ескеріп, мысалы құрылыс, кәсіпкерлік, әлеуметтік көмек салаларында өзіндік шешім қабылдай алады.

Жер кіріспесінде тек тікелей әкімшілік міндеттер туралы шешімдер (мектептерді дамыту, полицияны қамтамасыз ету, жерді жоспарлау) бар.

Басқару кең мағынада үкіметтік қызмет ретінде белсенді мемлекеттік саясат деп жіктелуі мүмкін.

Бөлісу шығындары. Бөлісудің ұстанымдары мен өкілеттікті бөлу ережелері тек қаржыландырудың нәтижесінде ғана маңызды болады. Қаражат болмаса, жерлер үшін жолдардың құрылысымен айналысудың ешқандай мән-мағынасы болмайды. Сол себептен қаржыландыру мәселесі федерация мен жерлердің арасындағы тұрақты тақырып және ол федеративтік құрылғының каркасы болып табылады. Шығындар үшін соңғылардың жауапкершілігі былайша сипатталады.

Мемлекеттік аппаратты пайдалану мен қолдауға қажетті әкімшілік шығындарға жауапкершілікті тиісті инстанция алады. Осылайша федералдық маңызы бар заң шығару, басқарушылық, мемлекеттік және сот институтының кадр мен кеңсе шығындарына федерация мен жердің әрқайсысы жауап береді. 6,7

Материалдарды төлеу шығындары мен қызмет көрсету осы сектор жұмысы бойынша басқару құқығы бар(заң шығару емес) жақ төлейді.

Егер мұндай құқыққа тек федерация ғана ие болса, онда оған жауапкершілік те, сәйкесінше жерге қатысты шығындарға да жауапты болады. Федералдық автострадалар федерацияның тапсырысымен жерлермен салынады, сондықтан да федерация құрылыстың әрі бундесвердің құрылымы бойынша шығынын төлейді және ол үшін федерация әкімшілік жауапкершілік алады.

Мектеп құрылыстары, керісінше, жерлердің (немесе қауымның) әкімшілік мәселесі, сондықтан осы саладағы барлық шығындарды жерлер өз мойнына алады.

Федералдық заңдарды өз күшімен жүзеге асыру үшін жерлер материалдар мен қызмет көрсету ақысын өздері төлейді, мысалы, әлеуметтік көмек туралы, қоршаған ортаны қорғау, су және әуе аймағы, шумен күрес.

Азаматтарға ақшалай ақы төлеуге бағытталған заңдарға келгенде, федерация оларға толығымен немесе ішінара ақы төлеп, жерлерге тікелей қатысты бөлігін өтеуі қажет.

Жерлерге студенттердің шәкіртақысы федерацияның бюджетінен ішінара өтемақы ретінде төленеді, себебі білім алудағы көмек көрсету туралы заң сәйкесінше федералды болып табылады. Егер жерлер шығынның 1/4 бөлігін немесе одан да көп тартса, онда бундесраттың келісімі болуы керек.

Салықтарды бөлу. Салық заңдарының барлығын дерлік федерация қабылдайды, елдің барлық бөліктерінде салық салу принципі бірдей. Бұл бәсекелестікте теңсіздікті болдырмайды, сонымен қатар жоғары салықтардан, капиталдың бір жерден басқасына ауыспауын қадағалайды. Бірақ бұл жерлердің қаржылық мүдделерінің құқығын бұзу немесе қысым жасау деп түсінбеу керек, федерацияның заң шығару құзіреттілігі салықтарды автоматты түрде бөлуге көзделмеген. Керісінше, федерация мен жерлер мемлекеттік кірістерге құқылары бірдей .

Федерация мен жерлердің қажеттіліктері өздерінің шығындарын жабуда әділ төлемақы төлеуге негізделген. Бұл өз кезегінде салық төлеушінің шамадан тыс салық төлемеуін және үйлестіру жұмыстарының кепілдемесі мен ФГР барлық аймағында өмір сүру деңгейін жақсартуды көрсетеді. Федерация мен жерлердің арасында салық екі түрлі жүйемен жүзеге асырылады. Оның көп түрі бөлісу жүйесі бойынша - толығымен федерацияға немесе жерлермен есептеледі.

Жалпы салық көлемінің 70%-ын құрайтын федерация мен жерлердің арасында ең маңызды салықтар бірыңғай орталықтандырылған бөлу жүйесінің негізінде бөлінеді. Ол негізгі 3 салықтан - табыс салығынан, корпорациядан және ақша айналымынан тұрады. Бірінші екі түр алдын ала бекітілген қатаң пайыздық мөлшерлемемен федерация мен жерлердің арасында бөлінеді. Айналым салығына (қосымша құн) нақты мөлшерлеме жоқ, уақыт сайын өзгеріп құбылып тұрады.

Қаржылық-төлемақы механизмі. Германияның қаржы заңнамасы федерация мен жерлердің арасындағы салықтың көлемі әділ бөлінуін қарастырады. Жерлердің экономикалық және қаржылық ықтималдылық айырмашылығы бірдей болады. Салық түсімі толықтай болмайды, олай болмаса кедей адамдар өздерінің жағдайларын жақсартуға талпынбайды.

Жаңа жерлерде қаржы мәселелерінің шешімі келісімшартта Германия бірлестігі туралы айрықша келісілген. Алдымен федерация мен 11 ескі жерлер 115 млрд неміс маркасынан құралатын герман ынтымақтастық Қорын ашады. Аталған қор нарықтық экономика инфрақұрылымына, ауыл шаруашылығы, сондай-ақ адамдардың өмір сүру деңгейін жақсарту мақсатында пайдаланады. Қордың сексен бес пайызы жаңа жерлер мен Берлиннің ортақ қаржылық қажеттілігін өтеу үшін тұрғындарға бірдей бөліну керек, ал 15 %-ы орталықтың осы аймақтағы мәселелерін шешуге жұмсалады. Федерацияға келіп түсетін салықтардың шығыны мен бөліп беру шығысгермания жерлерімен де бірдей болады, дегенмен айналымнан өзгеше бөліп беру бар, ол- жерлер мен қауымдарға қаржылық төлемақы төлеу.

Бундесрат – федеративтік мемлекеттік орган. Жерлер жер үкіметінің мүшелерінен құралған бундесрат атты жоғарғы мемлекеттік орган арқылы заң шығару мен федерацияның басқару жүйесіне қатыса алады. Әр жердің жіберетін өкілдер саны бірдей емес. Бір жердің ең аз дегендегі дауысы – 3, 2 млн-нан астам тұрығандары бар жерлердің- 4 дауысы, 6 млн-нан астам-5 дауысы, 7 млн-нан астам тұрғындары барлар- 6 дауысқа ие болады. Бундесрат мүшелері тиісті жер үкіметінің шешімімен тағайындалатын болғандықтан, бундесратқа сайлау жүргізілмейді.

Бундесрат – ландтагиден кейінгі сайлаулардан соң уақыт өткен сайын құрамы өзгеріп тұратын тұрақты орган. Әр жер бірыңғай жүйемен өздерінің дауыстарын бере алады, олай болмаған жағдайда бундесратта оның жеке-жеке бөліктері емес жер бостандығы ұсынылу қажет.

Бундесрат бундестагқа халық сайлаған парламенттің заң жобаларын ұсынуға құқылы. Ал федералдық үкімет өз кезегінде өздерінің заң жобаларын алдын ала бундесратқа бағалау үшін тапсыру керек. Соңғының заң шығару қызметіндегі ең маңызды мәселе бундестаг қабылдаған заңдарды талқылау болып табылады. Егер де олар жерге қатысты болса, онда ол тек бундесраттың келісімімен ғана өз күшіне енеді. Мұндай заңдарға мыналар жатады:

-Конституцияны өзгертетін. Оларды қабылдау үшін көпшілік қауымның 2/3 дауысы керек;

-Жерлерге қаржылық түсімге қатысты. Алдымен мұның қатарына жерлер мен қауымдардың қазынасына келіп түсетін салықтар турады заңдар кіреді;

-ол заңдар жерлердің әкімшілік егемендігіне қатысты болады.

Бундесраттың маңызы оның келісімі бойынша заңдарды қабылдау құқығына байланысты болады. Бұл құқық олардың федерация деңгейінде заң шығару үдерісіне ықпал етуге мүмкіндік береді. Бундестаг әр заңның екіншісін бундесраттың пікірін ескермей қабылдай алмайды.

Жерлер бундесрат бекітпейтін заңдарды жер палатасы арқылы қалыптастыруға ықпал ете алады. Соңғысы наразылық көрсетуі мүмкін. Дегенмен бұл тек бундестаг тарапына айтылған ескерту деп қана қабылдау керек. Бундестаг көпшілік қауымның дауысымен наразылықтан ауытқуы мүмкін. Бундесраттың мойындамаған заңын, бундестаг оның келісімінсіз заң қабылдай алады.

Бундесрат басқару саласында бірінші кезекте үкіметтің жұмысын бундесратқа істің мән-жайын баяндайтын бақылау мен қадағалау қызметін жүзеге асырады. Бұл міндет үкімет шешетін барлық мәселелерге қатысты болып, заң шығару мен басқармаға ғана емес, сонымен қатар жалпы саяси жағдай мен ішкі және қорғаныс саясаты жөнінде ақпараттарды жеткізуге де таралады. Бұдан басқа бундесрат мүшелері бундестагтың барлық мәжілістеріне және оның комиссиясына, пікірлерін айтып, ортаға салуға рұқсаттары бар.

Федерация мен жерлер өз міндеттерін орындауда өзара бақылау мен өкілеттіктің шектеулі құқығына ие. Дегенмен олар бір-бірінің көзқарастарын ескере отырып бір-бірімен әрекет жасау керек. Осылайша бундесрат бундестагпен және федералдық үкіметпен тең болып, байланыстырушы звено ретінде есептеледі. Жердің бундесраты арқылы:

-өз тараптарынан федерацияға өздерінің мүдделерін тікелей танытады;

-федералдық заң шығару үдерісіне қатысып, заң шығару өкілеттілігінен айырылғандықтан белгілі бір нақтыланған төлемақы алады.

-өздерінің саяси және әкімшілік тәжірибелерін федерацияның заң шығару мен әкімшілік қызметтерінде қолданады. Олар осылайша жер саясаты аясында ғылымдарды пайдалануға және мемлекет қызметіне тікелей қатысы бар тиісті заңдар орындауға мүмкіндіктері бар.

Бундесратта федеративтік және партиялық саяси элементтер өзара әрекеттесіп, жер саясаты сияқты партияның мүддесімен айқындалады. Соңғылардың саясаты федеративтік мемлекеттің деңгейіндегідей белгілі бір дәрежеде партияға қатысты жер ұйымдарымен жасалады.

Ішкі жақындасулар федерацияның жұмысы болып табылады, ол ішкі істер министрлігін (елшіліктерді, консулдықтарды, өкілдіктерді) сәйкесінше мекемелерді жақындастырады. Дегенмен жер мәселесі шетел мемлекеттерінің құзырынан тұтастай алынбаған.

Халықаралық ұлттық келісімшартқа отырмас бұрын федерация жерлердің көзқарастарын тыңдап, олардың мүдделеріне қатысты мәселелер болса, алдын ала ақпараттандыруы керек. егер де мәселе кеме қатынасы жайындағы келісімшарттар болса, нақты айтқанда соған жақын жерлердің пікірін есепке алу қажет. Рейне кеме қатынасы туралы келісімшарт талқыланса, Рейнеге жақын жерлердің ойы да ескерілу керек.

Заң шығару құзіреттілігі жердің қолында болса, әр жер шетел мемлекеттерімен келісімшарт жасай алады. Бұл ретте федералдық үкіметтің келісімі керек болады. Себебі қабылданатын шешімдер ФГР-ның ішкі саясатына нұқсан келмеу керек. Мұндай келісімшарттар мәдениет пен білім беру саласында жүргізіледі.

Жерлер бундестаг арқылы федерацияның ішкі саясатын қалыптастыруда жанама түрде болса да қатысады.

Саясаттағы федерализм екі элементті- жарыстар мен келісімге келуді күшейтуге септігін тигізеді. ФГР-ның тұрақтылығы мен гүлденуі мұнымен ғана есептелмейді. Көп азаматтар федерация мен жер деңгейінде саяси үдерістерге қатыса алады. Шындығында, ФГР бірыңғай мемлекеттік білім беру болып табылады, ал жерлердің болуы оны маңызды етіп, сан алуандықтың ішінде бірлікті көрсетеді. 6,7

3 АЙМАҚТЫҚ БАСҚАРУДЫҢ ЖАҢА ТҮРЛЕРІ МЕН ӘДІСТЕРІ

3.1 Қазақстан Республикасын да бірлескен басқару ды дам ыт у проблемалары

Елбасы басқару жүйесі мәселесі бойынша өзінің 2007 жылғы Қазақстан халқына Жолдауында: «Біз бірлескен басқару негізінде мемлекеттік басқарудың сапалы да жаңа моделінің нәтижелілігін, қоғамға есеп беру мен айқындылықты көздейтін жүйеге енуіміз керек. Біз мемлекеттік холдингтердің мүмкіндіктерін белсенді пайдаланып, мемлекеттік–жеке серіктестік негізінде дамудың инфрақұрылымдық механизмін қалыптастырумыз қажет» деді.

Тәуекел факторларының арасында жетекші венчурлық бизнеске – мемлекеттің қолдауы, бизнес-идея, күтілетін кіріс, менеджмент - әлемдік тәжірибеде бірінші кезекке менеджмент жобаларының деңгейін қояды. Елдердің инновациялық дамудың талдауы ғылымның жаңашылдығына, инженерлік ғылымға назар аудару керектігін көрсетеді. Компаниялардың дамуы мен жемісті жұмыс істеуіне ұйымдастырушылық, яғни, менеджментті дамытуды қолға алу қажет. Ол ең алдымен мақсаттылықты, келісімді, технологиялық және құқықтық-экономикалық білімдердің жоғары деңгейін, тәуекелге бара алу мүмкіндігін басқаруды қамтамасыз ету керек. Қазақстанда менеджмент мемлекеттік басқаруда, банк саласында жемісін көріп жатыр. Ал бірлескен сектор, ғылым мен білім беру, денсаулық сақтау салалары туралы оны айтуға болмайды. Бірақ елдегі басқару жүйесіндегі көпке ортақ кемшілік болып бұрынғыдай кеңес үкіметі кезіндегі мысалы, қаржылық-шаруашылық қызмет секілді бағаланып-талдау жұмыстары жүргізілмейді. Қаржылық шығындар жаман менеджменттің салдары. Қазір мысалы көптеген бюджеттік ұйымдарға енгізілген сапалы менеджмент жүйесі, жүйедегі уәжді немесе басқа да факторларға мүлдем назар аудармау салдарынан формалды сипатта жүр. Елбасы басқару жүйесінің мұндай өрескел кемшілігін сынға алды.

Заманауи менеджментті әрі қарай дамытуға, компаниялардың әлеуметтілігін нығайту үшін ұйымдар мен жекелеген жұмысшылардың арасында өзара әрекет ұстанымы ерекше орын алады. Бұл іске бизнес өздерінің өзімшілдігінен жеткілікті назар аудармай отыр. Тіпті бірлескен үлгідегі ұйымдарда, қоғамда бірлескен рух, бірлескен мәдениет оң құбылыс ретінде қалыптасқан. Жылдам басқару мен капитал мүддесінен қарағанда дұрыс. Бұл жерде талдау басқа кеңістікте - бірлескен ұйымның мүддесі ұжымның барлық мүшелерінің мүдделерімен сәйкестігі қаншалықты екендігіне негізделеді. Әлеуметтік тұрғыда бірлескен басқару бұрыннан орталықтандырылған өктем басшылықпен шектелген топ адамдар ретінде қалыптасқан. Мұндай ескі бірлесу әр түрлі белгілер мен мақсаттарға байланысты, мысалы кәсібилікке т.б. бірлескен ұстаным бойынша бұрында отбасылар, тектер т.б. ұйымдастырылған, қазір бұл бизнес, саяси партиялар, кәсіподақтар т.б. бизнестің бірлескен ұйымдары қазіргі жағдайда монополия арқылы ақпарат жүзеге асады, осылайша ішкі бәсекелестікті басқарып отырады. Бірлескен басқарудың басқа да маңызды ресурстардың тапшылығы мен биліктің иерархиясы осы үкіметтің ажырамас бөлігі болып табылады.

Бірлескен менеджмент – бүгінгі таңда бұл меншікті басқарудың ең тиімді құқықтық-экономикалық механизмі. Қазіргі кездегі әлемдік шаруашылық жүйеде трансұлттық компаниялар (ТҰК) ерекше орын алады. ТҰК еңбекті бөліп берудің халықаралық тиімді әрі маңызды құралы болып келеді, ал жекелеген елдердің экономикалық жетістіктері, соның ішінде Қазақстанның еңбекті бөліп беруі көп жағдайда ТҰК қадағалайтын әлемдік технологиялық тізімде нешінші орын алатынымызда болады.

Бірлескен басқарудың жұмысы салалық, салааралық және трансұлттық білім берудің нарықтық белсенділігін пайдалану мен жетістіктерге жетуге, интеграциялық-сервистік жүйені құруға бағытталған.

Қазақстанда бір-бірінен көлемімен, меншік құрылымымен, ұйымның типімен және басқарудың жағдайымен ерекшеленетін 100-ден астам бірлескен ірі бірлестіктер қалыптасқан. Бұлар алдымен мынадай бірлестіктер: ұлттық және мемлекеттік компаниялар, мемлекетпен бекітіліп-жеке жобалар бойынша меншіктендірген акционерлік компаниялар, жеке бірлескен басқарулар мен Қазақстандық ТҰК бөлімшелері. Қазақстанның оннан астам бірлескен басқарулары шын мәнінде экономиканың нақты секторында төлем қабілетін реттейді: Қазмұнайгаз, КЕГОК, «Метал-Стил», Қазақмыс, Қазмырыш, Қазақстан Аллюминийі, Өскемен титан-магний комбинаты, ТҰҚ Қазхром т. б. Қаржылық сектордың ішіндегі ұлттық бірлестіктердің арасындағы көшбасшылар «Казкоммерцбанк», Халықтық жинақтау банкі мен ТуранАлем Банктерді атау керек.

Бірлескен басқару жүйесін сипаттайтын негізгі белгілер деп мыналарды атауға болады: меншікті басқарудың қатысушылары, бірлестік жұмысының ашықтығы, акциялардың концентрациясы, банктердің бірлестіктің акцияларын иемдену құқығы, мемлекеттің бірлескен құрылыста қатысу деңгейі, бірлестікті дамытудың негізгі ұлттық идеясы, бірлестіктің негізін қалаушылар, акционерлер арасындағы консенсус деңгейі, менеджмент пен жұмысшылардың арасындағы байланыс, акционерлер тарапынан менеджмент жұмысының деңгейі, бірлестіктердің стратегиялық мақсаттарға жақын болуы, нарықтық қордың бірлестіктің жұмысына ықпалы т. б.

Меншікті бірлескен басқарудың қатысушысы болып акционерлер, менеджерлер, банктер, кәсіподақтар, мемлекет және басқалары бола алады. Акционерлер ғана қатысса бір басқа. Егер мемлекет меншікті басқарудың басқа да қатысушыларымен тең дәрежеде компанияның активтеріне ие болса, онда бұл бірлескен басқарудың басқа жүйесі болады. Бірлескен басқару жұмысының ашықтығын оның негізгі белгісі болып табылады.

Қазақстандық бірлестіктердің талдауы тиімсіз меншіктік құрылымды, бірлескен басқарудың өзі әлсіз екенін, инвестициялық мүмкіндіктердің шектеулі екендігін көрсетеді. Акционерлер мен менеджменттің арасында мүдделердің шиеленісіп бара жатқаны бәсекеге қабілетті компанияның басқару мен интеллектуалдық ресурстарының жоғалуына әкеліп соқтырады. Қалыптасудың бастапқы кезеңінде бірлескен басқару құрылымдарының нормативтік-құқықтық базаның жеткіліксіз болу салдарынан екінші деңгейлі банктердің экономиканың нақты сектордың активтерін сатып алуға мүмкіндік берді.

Ұлттық іскерлік идеологияның, корпоративтік нормалар мен құндылықтардың болмауынан, оларды олигархтарды байыту құралына айналдырды. Бұл талдау бірлескен басқару басқа салалардағы менеджментті жүзеге асыруда, мысалы, мемлекеттік басқаруда –стратегиялық немесе шұғыл шешімдердің қабылдаудағы нарықтың немесе транс акция қатысушыларының мүдделерін қамтамасыз ету болып табылады. Сонымен бюджеттік ұйымдардың сәтсіздікке ұшырауының негізгі себептері менеджменттің төмен деңгейі мен қызметкерлер құрамын басқарудың ғылымға негізделмеген әдістері, бірінші басшылардың табысты ең маңызды құрал деп қарамауында. Дамушы елдер экономикасының дамуын зерттеуде кезінде олар да менеджмент факторын жете бағаламағандық кезеңінен өткен. Сонымен Қазақстандағы басқару жүйесін дамытудың негізгі шаралары Елбасы Н.Назарбаевтың Қазақстан халқына Жолдауындағы талаптарға сәйкес «Қазақстан өзінің дамуында жаңа беталыс табалдырығында тұр: Қазақстанның бәсекеге қабілетті елу елдің қатарына ену стратегиясын»:

-меншік иесі және менеджмент табысының жетекші факторы ретіндегі бірінші басшысы екенін мемлекеттің мойындауы;

-ұйымның бірінші басшысы лауазымына орналасқан кезде менеджменттің теориясы мен практикасына біліктілік минимумды енгізуі;

-ұйымдастырушылық аудитке аудит менеджмент бөлімін аудио жүйесін енгізуі;

-Қазақстандағы бірлескен басқару мен менеджментті дамытудағы мәселелерді зерттеу бойынша мемлекеттік гранттар бөлуі;

-жаңа нарыққа шығуға мүмкіндік беретін ұтымды аса ірі бизнестермен мемлекеттік серіктестікті күшейту;

-елдің транснационалдық компаниялар үдерісіне әлемдік технологиялық тізімде еңбекті бөліп берудің халықаралық қатынасқа шығуға көмектесуі;

-елдегі компаниялардың бірлескен басқару жағдайын тыңғылықты зерттеу үшін және салыстырмалы талдау жұмыстарын жүргізуді қалыптастыруы;

-корпорацияның нормативтік-құқықтық база жұмысын, акционерлер құрылымын, ашықтың деңгейін, екінші деңгейлі банктердің акцияларға иемдену құқығы, мемлекеттің әлеуметтік серіктестігі, еңбек пен корпорация, бірлескен басқарудың стратегиялық мақсаттарын дамытуы т.б. деп есептеуге болады.

Сонымен менеджмент саласындағы мәселелерді талдай келе, бірлескен басқарудың бәсекеге қабілетті болып дамуға және Қазақстан экономикасы мен оның бәсекеге қабілетті елу елдің қатарына енуіне талпыныс жасайды.

3.2 Әлеуметтік-кәсіпкерлік корпорациялар

Тиімсіз мемлекеттік кәсіпорындарға, сондай-ақ мемлекеттің қатысуымен кәсіпорындарға жүргізілген талдау келесі жайттардың бетін ашты.

Мемлекеттік меншік жайына келсек. 2005 жылдың қорытындысы бойынша жұмыс істеп тұрған республикалық мемлекеттік меншіктің 515 кәсіпорнының 41-і шығынға жол берген. Оның ішінде 22 кәсіпорын ауыл шаруашылығы саласында, атап айтсақ, тәжірибе шаруашылықтары (10), ауылшарушылығының ғылыми-өндірістік орталықтары, су шарушылығы жүйесі қызметі саласындағы кәсіпорындар. 2005 жылғы аталған көрсеткіштерді 2004 жылғы осыған ұқсас көрсеткіштермен салыстыра келе, 2004 жылы ауыл шаруашылығы саласында шығынға жол берген 6 кәсіпорын болғандығы, яғни 16 кәсіпорынға немесе 3,5 есеге өсу байқалады. Түзеу мекемелерінің жұмысын қамтамасыз ету үшін тауар (жұмыс, қызмет көрсету) өндіру бойынша шаруашылық қызметін жүзеге асыру саласында 2005 жылдың қорытындысы бойынша 5 республикалық мемлекеттік кәсіпорын шығынға ұшыраған. Республикалық мемлекеттік кәсіпорындардың көпшілігі қызмет көрсету саласында (білім және ғылым, денсаулық сақтау, әлеуметтік қорғау, мәдениет және спорт т.б) өз қызметін жүзеге асырады. 2004 жылдың қорытындысы бойынша білім беру, трактор жасау, инновациялық қызмет, асыл тұқымды мал шаруашылығы, ауыл шаруашылық машиналарын сынақтан өткізу, логистика, электрэнергетика, банк қызметі, энергетика саласындағы зерттеулермен айналысатын, тиімсіз деп танылған мемлекеттің қатысуымен акционерлік қоғамдар мен жауапкершілігі шектеулі серіктестіктер саны – 12.

Коммуналды меншік турасында айта кетер болсақ. 2004 жылдың қорытындысы бойынша 4255 коммуналды мемлекеттік кәсіпорындардың 208-і тиімсіз деп танылған, негізінен бұған тұрғын үй және коммуналды шаруашылық саласында шаруашылық қызметін жүзеге асыру, жолдар мен көшелерді, инженерлік желілерді, жылумен қамтамасыз ету нысандарын өз қалпында ұстап тұру және абаттандыру, ауыл шаруашылық өнімдерін дайындау, өңдеу және сату, сауда-коммерциялық және делдалдық қызмет, баспа ісі, елді мекендердің бас жоспарын, жобалық смета құжаттарын дайындау, жалға беру пункттерін құру сияқты қызмет түрлері жатады. Қонақ үй қызметі, шыныпластиктен жасалған балық аулау қайықтарын жасау және сату, жүк вагондарын жөндеу сияқты қызмет түрлерімен айналысатын және тағы бірқатар кәсіпорындар сирек кездеседі. Жолаушылар тасымалы, жөндеу-құрылыс және жинақтау жұмыстары, жылу энергиясын беру және тарату бойынша қызметі, АКК кәсіпорындарын материалдық-техникалық және өндірістік қамтамасыз ету, тауарларды өндіру және сату, алтын өндіру, үй-жайларды жалға беру, жарнама, мал шаруашылығы өнімдерін өндіру және сату, әуежай қызметін жүзеге асыру, тұрғын үй және коммуналдық салада, астықты сақтау және өңдеу сияқты қызмет түрлерімен айналысатын мемлекеттің қатысуымен акционерлік қоғамдар мен жауапкершілігі шектеулі серіктестіктер ішінде 30 компания тиімсіз боп табылды. Тиімсіз деп танылған мемлекеттік коммуналдық кәсіпорындардың қызмет түріне жасалған талдау нәтижесі бойынша, аталған кәсіпорындардың негізінен елді мекендердің тіршілігін қамтамасыз етуге арналған қызмет түрлерін ұсынуына маманданғандығы көрінеді. Осылайша, кәсіпорынның мүлкін (ғимараттарын, жерін, техникалық құрал-жабдықтарын және т.б.) ӘКК-ның басқа мақсатында пайдалану үшін, немесе ӘКК тарапының бастамасымен кәсіпорынды оңалту мақсатында кейбір мемлекеттік кәсіпорындарды ӘКК-ның қарамағына беру тиімді болар еді. Бұл жерде аталған ереже табиғи монополия субъектілерін қатысты емес. Сондай-ақ республикалық және коммуналды мекемелерге, республикалық және коммуналды-қазыналық кәсіпорындарға бекітілген мүлік, бағдарлама құжаттарымен қарастырылған қандай да бір міндеттерді атқару үшін құрылған акционерлік қоғам акциялары мен жауапкершілігі шектеулі серіктестік үлестері, сонымен қатар республикалық және коммуналды меншікке қалдырылатын нысандар критериіне сәйкес келмейтін және де жекешелендірілуге немесе шағын және орта бизнес субъектілеріне мемлекеттік қолдау ретінде берілуге тиіс нысандар мен жер учаскелері ӘКК қарамағына берілмейді. ӘКК-ға берілетін тиімсіз кәсіпорындарды оңалту мәселелері өңірлік әлеуметтік-кәсіпкерлік корпорациялардың ортамерзімді жоспарында қарастырылған қаржы инвестициясының көлемі шегінде шешілетін болады. Бұл жерде мемлекеттік бюджет қаражаты ғана емес, ӘКК-ның өзі, сонымен қатар «Қазына» тұрақты даму қоры» АҚ-ның қаражаты қаржыландыру көздері бола алады.

Мемлекеттік меншікті тиімді басқаруға қол жеткізу, өңірлік дамуға баса назар аудара отырып, Қазақстанда қалыптасқан жағдайға мейлінше бейімделген шикізатсыз секторлардың жаңа даму тетіктерін іздестіру нәтижесінде ӘКК-ны құру идеясы дүниеге келді. Әлеуметтік кәсіпкерлік корпорациялар – бұл тауарлар мен қызмет түрлерін өндіру және сату жолымен табысқа кенелу мақсатында өз қызметін жүзеге асыратын экономикалық тұрақты бизнес-құрылымдар. Бұл жерде түскен табыстың бір бөлігі сол өңірдің елді мекендерінің әлеуметтік, экономикалық немесе мәдени мақсаттарын жүзеге асыруға жұмсалады. ӘКК-ны құру кластерлік даму, ішкі ресурстарды өз бетінше ұйымдастыру және жұмылдыру механизмдерін енгізу жолымен өңірлердің бәсекеге қабілеттілігін арттыруға ықпал етеді. Мемлекеттің қатысуымен тұрақты бизнес-құрылымдарды біріктіру өңірдің экономикалық белсенділігіне баса назар аударатын және бәсекеге қабілетті өндірістерді құруға ұйытқы бола алатын ірі өңірлік орталықтар құруға мүмкіндік тудырады.

Кооперативтердің құрылуы шағын және орта бизнес өндірістері мүшелерінің халықаралық тәжірибесі көрсетеді ,шағын және орта бизнестің маңызды түрде өндірушілік кооперативтік өндірістегі өнімділігін және тұрақты дамуын қамтамасыз етеді . Кооперативтер шағын және орта бизнес өнімдерін сатуда, біртұтас «брэндін» құрайды.

Табысты кооперативтер ауыл шаруашылығынан , тамақ өнеркәсібіннен басқа да салалар мен қызмет көрсету аясында да құрылады.

Бірқатар кедергілер де кездеседі; өңірдің әлеуметтік-экономикалық дамуы, сонымен қатар , басқару мүмкіндігінің және жергілікті мемлекеттік басқару органдарының өңірлік деңгейде реформаның жеткілікті енгізілмеуімен, жеке кәсіпкерлік субъектілерінің мемлекеттік даму институттары инвестициясына кең көлемде кіру алмауымен, сондай-ақ жеке кәсіпкерлік субъектілер тарапынан өздері атқарып отырған іс әрекеттегі өңірдің әлеуметтік-экономикалық дамуын қолдаудағы ынталарының жоқтығымен байланысты.

Қазіргі жағдайда Қазақстан үшін келешегі зоры экономикалық ұйымдар моделі болып көрінеді, мамандандырылуға бейімділігі және инновацияға қабілеттілігімен сипатталатын барлық жүйеде ресурстың жұмылдыруына кластерлік көзқарас негізделген. Қордың шоғырландырылуында негізгі механизімдердің бірі өңірлік Әлеуметтік өңдірістік корпорацияның (ӘӨК) құрылуы болады, ол жеке немесе бірнеше өлкелердің жеке кәсіпкерлік белсенділігін жандандыруға арналған.

Әлем тәжірибесі көрсеткендей еліміздің экономикалық дамуы өңірлерде қалыптасқан өзара бәсекелестікпен тікелей байланысты. ӘӨК-ның құрылу мақсаты өңірлік бизнестің бәсекелестікке қабілеттілігін арттыру, инвестиция тартуда ұйымдастырушылық және экономикалық жағдаймен қамтамасыз ету, сондай-ақ, өңірлерде инновациялық инфрақұрылымдарды дамыту.

Бүгінгі күні мемлекеттік меншіктің бір бөлігін жеке сектордың басқаруына беру дұрыс саналады, себебі жеке менеджмент және көптеген мемлекет меншігіндегі инфрақұрылымдық объектілерден капиталды тартудың созылмалы тиімсіздігің жоюға пайдалы болады. Бұл сонымен қатар мемлекеттік бюджетке түскен қысымды азайтады. Осындай саясаттың тиімді бағытының бірі бірнеше ірі өңірлік ӘӨК институттарын дамыту болып қаралады. ӘӨК-ның міндеті (миссиясы) өңірлік экономикалық дамудың мемлекеттік және жеке меншіктік секторының бірігуі, кластерлік жүйе негізінде біріңғай экономикалық нарықты құру. Республикамызда жеке меншік секторының белсенділігінсіз әлеуметтік және экономикалық даму мүмкін емес.

Республиканың экономикалық және әлеуметтік дамуы меншікті сектордың белсенді қатысуымен ғана жүзеге асады. Қазір меншікті құрылымдар аймақты дамыту мәселелерінен алшақ тұра алмайды, себебі олар өздерінің қызметтерін сол аймақта жүргізеді. Жеке кәсіпкерлік субъектілерінің әлеуметтік жауапкершіліктерін тек табысты инвестициялаумен ғана емес, сонымен қатар бәсекеге қабілетті бизнес жүйесін енгізу, пайдасыз өнеркәсіптердің орнына жаңа өндірістер құру және енгізу, мемлекеттік меншікті объектілерін тиімді пайдалану болып табылады.

ӘКК міндеттері:

-Инвестицияларды және экономика субъектілерінің кең ауқымдағы экономикалық үдерістерін тарту;

- өнімдерді ішкі және сыртқы нарықтарға ілгерілету, табысты тауарларға ұзақ мерзім негізінде тауарларға сұранысты құру;

- қаржылық-тұрақты кәсіпорындармен тиісті кластерлерді біріктіру мақсатымен шағын және орта кәсіпкерлік субъектілерінің арасындағы байланысты күшейту;

-тиісті кластерлерді құру, және жұмыс істеп жатқан кәсіпорындарды кластер етіп біріктіру үшін қажетті жағдай жасау;

-ішкі және сыртқы нарықта аймақтың экономикалық беделін арттыру;

- шағын және орта кәсіпкерлігінің өнімділігін арттыруда жаңа технологиялар мен кластерлік өнімділік енгізіп, мемлекеттік кәсіпорындарды қайта құрып, бәсекеге қабілетті өнім мен технологияны дамыту;

-бизнес-жобалар базасын қалыптастыру, оны іске асыру үшін қаржыландыру;

-аймақтың әлеуметтік дамуына бағытталған жобаларды дайындап, оларды қаржыландыру.

ӘКК келесі жұмыстарды атқарады:

- жерлерді ӘКК меншігіне беру, мемлекеттік меншік активтерінің бөліктерін табыс ету бойынша үкімет органдарымен өзара әрекет жасау;

- ақпараттандыру жұмыстарын өткізу (көрме жұмысы, бизнес-конференция, семинарлар, консалтинг);

-өнімді халықаралық нарыққа шығару;

-кәсіпорындарда басқару технологиялары мен жаңа өнімдерді енгізу, сонымен қатар халықаралық стандарттар (ИСО, МСФО және т.б.)

-әлеуметтік жобаларды дайындау және оны іске асыруға қатысу;

-инвестицияларды тарту мақсатымен болашағы зор шетел инвесторларымен, даму институттарымен және басқа да қаржылық ұйымдарымен өзара әрекет жасау;

-болашақта қаржы бөлуге болатын бизнес-жобалардың базасын қалыптастыру;

-жеке отандық және шетел капиталының қатысуымен бірлескен жобаларды жүзеге асыру және құру;

-мемлекеттік кәсіпорындар немесе ұйымдардың негізінде құрылған жаңа өндірістерді қайта құру мен қалпына келтіру бойынша жобаларды іске асыру мен жетілдіру.

ӘКК алдына қойған мақсаттарға жету жаңа жұмыс орындарын құру арқылы аймақтың әлеуметтік жағдайын жақсартуға, шағын кәсіпкерлікті дамытуға, әлеуметтік жобаларды жүзеге асыруға, ішкі нарықты бәсекеге қабілетті өнімдермен қамтамасыз етуге және аймақтың жалпы экономикалық дамуын жақсартуға әсерін тигізеді.

Жергілікті мемлекеттік басқару органдары (әкімдіктер, мәслихаттар) ҚР Президенті алдында аталған аймақта ӘКК құру туралы мәселелерді облыстардың әлеуметтік-экономикалық дамуына негізделіп қабылданған және дайындалған жоспар бойынша сұрақтар қоя алады. Әр ӘКК аймақтық даму институты ретінде танылады. Олар игерілмеген жерлер мен бірге мемлекеттік активтерді басқарып, оларды жүзеге асыру үшін инвестициялар тартып, жобалардың бастаушысы болып табылады. ӘКК меншікті, шетелдік және отандық жеке капиталдың қатысуымен болатын бірлескен жобаларды жүзеге асырады.

ӘКК-ның ұйымдастырушылық-құқықтық формасы – акционерлік қоғам болып табылады.

ҚР Президентінің шешімімен 2003 жылдың 13 мамырындағы ҚР-ның «Акционерлік қоғамдар туралы» Заңына сәйкес ҚР-ның бюджеттік заңнамасы бойынша ӘКК капитализациясына қаражат бөлінді. СПК-ның алғашқы құрылу кезеңінде жарғылық капиталдар қалыптасады. «Әлеуметтік-кәсіпкерлік корпорация» акционерлік қоғамының құрылтайшылары болып: ҚР-ның үкіметі (қаржылық, республикалық меншіктік объектілер); облыс әкімдіктері, Алматы, Астана қалалары (қаражат, меншікті коммуналдық объектілер); «Қазына» тұрақты даму акционерлік қоғамы. Екінші кезеңде ӘКК ацияларын қосымша эмиссиясын бағалы қағаздарды нарықта орнату және ӘКК мемлекеттік акция пакетін жеке шаруаланған субъектілерге сату жоспарланған. Дегенмен бастапқы кезеңде жарғылық капитал мен қаржы ресурстарын жұмсау керек болады. ӘКК акционерлері болып ҚР-ның заңнамасына сәйкес ҚР-ның үкіметі, облыс әкімдіктері, Алматы, Астана қалалары (қаражат, меншікті коммуналдық объектілер); «Қазына» тұрақты даму акционерлік қоғамы болады. Болашақта ӘКК-ның тұрақты даму жағдайында олар қор нарығына шығуға мүмкіндік алады.

Мемлекеттік республикалық және коммуналдық меншік объектілерінің кейбірлері, жерлер, жаңа өндірістерді құруға пайдалануға болатын пайдасыз мемлекеттік кәсіпорындар ӘКК-ның меншігіне беріледі. ӘКК-ның жұмысында пайдалануға болатын активтерді ғана беру маңызды аспекті болып табылады.

Мемлекеттік меншіктегі активтерді ӘКК-ға берудің мақсаты - ӘКК-ның коммерциялық жұмысында тиімді пайдалану. ӘКК-ның қызметі өндірістік байланысқа теңеліп, жаңа жобаларды жүзеге асыру мен инвестицияларды тартуға бағытталған болу керек.

Осылайша ӘКК аймақтағы жобаларды іске асыру үшін қаржылық, техникалық және басқару ресурстарын шоғырландырады. сонымен қатар ӘКК қызметінің негізгі бағыттарының бірі - ішкі экономикалық байланыстарды жүзеге асыру.

ҚР-ның үкіметі мен ӘКК арасындағы өзара байланыс Арнайы кеңес арқылы іске асады. Экономика мен бюджетті жоспарлау министрлігінің бірінші басшыларынан, сауда және индустрия, ҚР-ның қаржы жүйесінен және басқа да орталықтандырылған атқарушы органдардан, арнайы кеңес мүшелерінен, мемлекеттік холдингерден құралған арнайы кеңес ӘКК-ның даму жоспарын жүзеге асыру механизмдері мен негізгі міндеттерді ұсынумен айналысады. ӘКК-ның басқару органының құрамын анықтаумен (Директорлар кеңесі, орталық жиналыс) шұғылданады. ӘКК-ның басқару органрдары АҚ-дар жұмыстарын ҚР-ның заңнамасына сәйкес жүзеге асырады. Сонымен қатар ӘКК қызметінің қаржылы-шаруашылық жоспарын бекіту және оны орындау туралы есеп жүргізумен де айналысады. ӘКК алдына қойылған міндеттерді шешу үшін кең ауқымды салалық білімі бар басқару жүйесінде теориялық білімімен қатар практикалық тәжірибесі бар жоғары білікті мамандардан, осы заманға сай менеджерлерден құралған басқару органын қалыптастыру қажет. ӘКК басқару жүйесін халықаралық іздеу нәтижесі бойынша Қазақстандық және шетелдік басқару компанияларынан қалыптастырған дұрыс. ӘКК-ны басқару саясатының негізгі бағыттарының бірі - ӘКК-ның ішкі экономикалық байланыстарын ретке келтіру, шетелдік инвестициялар тарту, Қазақстан аймақтарын шетелдегі имиджін жоғарылату, жаңа технологиялар мен халықаралық стандарттарды енгізу, бірлескен менеджмент тиімділігін арттыру болып табылады. ӘКК қызметін үйлестіруді арнайы кеңес жүзеге асырады. Мұнымен қоса ӘКК орталық және жергілікті атқарушы органдармен өзара әрекеттестікте болады. өз кезегінде тиісті орталық мемлекет және жергілікті өкілетті органдармен ӘКК-ға берілуге тиіс республикалық және коммуналдық меншік объектілерінің тізімі жасалады. ӘКК қызметін ынталандырудың бір құралы болып ӘКК арасында конкурстық негізде бизнес-жобаларды жүзеге асыруды көздейтін ұлттық даму институттарымен мемлекеттік гранттар бөлу.

Директорлар кеңесінен құралған аймақаралық консультациялық-кеңесші орган мен әр ӘКК аймағынан басқарушылар құралуы мүмкін. Шағын бизнеске ӘКК жобаларын ендіру арқылы аймақтағы экономиканы және жаңа өндірістерді дамыту қажет. ӘКК-ның шаруашылық жұмысы жаңа жобалар туралы ақпарат жинаумен ерекшеленді. Қоғамдық ұйымдарға ӘКК инвестициялары бағыттарының артықшылықтарын анықтау кезінде, сонымен қатар нақты жобаларды дайындау кезінде тартыла алады. Қоғамдық ұйымдардың бұл кезеңдерге қатысуының мақсаты -аталған аймақ тұрғындарының мүдделерін есепке алу. ӘКК аясында жаңа өнімдерді шығару үшін ӘКК-ның меншікті сауда үйлерін, сонымен қатар көрме жұмыстарын, консалтингтердің, оқыту және т.б. құру көзделіп отыр. ӘКК-ның жұмысы ӘКК-ның инфрақұрылымын дамыту үшін табыс көзін алу, коммерциялық жобаларды қаржыландыру, әлеуметтік жобаларды (білім беру, мәдениет, денсаулық сақтау, спорт және т.б.) құру және оны іске асыру. Бұл аймақтың әлеуметтік даму үдерісінде маңызды фактор болары анық. Концепцияны практикалық іске асыру үдерісінде ӘКК құрылымы жұмысының барысында пайда болатын өзекті мәселелерді талдауды өткізу және заң шығару жүйесін (соның ішінде әкімшілік, жергілікті өзін-өзі басқару және бюджет қатынастары) жетілдіру бойынша ұсыныстар енгізу.

Энергетикалық емес және тиімсіз секторларда жаңа нарықты дамыту сияқты, қорғалған сауда маркасы бар өнімдерді жасау және интеллектуалдық меншік құқықтарын, ферма шараушылығын дамыту, кәсіпкерліктің өнімін ішкі және сыртқы нарыққа шығару сияқты міндеттерді жүзеге асыру мақсатында жұмыс істейді.

Сонымен қатар ӘКК кәсіпкерлік өнімдерін сатып алушы ретінде танылады және келесі міндеттерді атқара отыра кластер менеджері болады:

-кәсіпкерліктің шағын және орта кәсіпорындардың өнімдерін сатып алу және жаңа технологияларды басқару жүйесі мен өндіріске енгізу, инновацияларды енгізуге ынталандыру;

-ауыл шаруашылық өнімдерін тамақ тауарларына жұмыс істеп жатқан кәсіпорындарға енгізу, қайта өңдеу үдерістерін ұйымдастыру және өнімді қайта өңдеу қауіпсіздігінің халықаралық стандарттарын енгізу;

-өнімдерді біртұтас брэнд негізінде ішкі және сыртқы нарыққа шығару және маркетинг;

-ӘКК-ның меншікті сауда үйлерін құруда ӘКК-ның аясында дайындалған өнімдерді іске асыру.

ӘКК шаруашылық субъектілерінің бірлестіктерін кластерлерге тартады. Кластердің өндірістік циклын ұйымдастыру жолымен жаңасын құру, инфрақұрылым объектілері мен жер телімін ұсыну, инновация енгізу, маркетинг базасын қалыптастыру, кластердің барлық шикізаты үшін көтерме бағамен сатып алу есебімен өнімнің өз құнын төмендету, өнімді қайта өңдеу қауіпсіздігінің халықаралық стандарттарын енгізу;

Бүгінгі таңда елдегі экономикалық дамуының жалпы аясында ауыл және қала тұрғындарының өмір сүру деңгейі жақсы емес. Халықтың 43%-ы

ауылды елді мекенде тұрады, олардың үштен бір бөлігі статистикалық мәліметтер бойынша ең төмен күнкөріс деңгейінен төмен табыс алады. Бұл қоғамның әлеуметтік-саяси ахуалына кері әсерін тигізеді және адамның даму көрсеткіштері мен еліміздің инвестициялық имиджінде көрініс табады.

Ауыл шаруашылық және тамақ өнеркәсібі саласындағы кластердің дамуына ауылдық елді мекеннің әлеуметтік және саяси жағдайының дамуына әсер етеді. Ауыл шаруашылығындағы өнімділіктің аз болғандығынан тамақ өнеркәсібінің шағын және орта кәсіпорындары , шаруа қожалықтары өз беттерімен көп мөлшерде қазақстандық өнімді экспортқа шығара алмайды.

Осыған байланысты шағын және орта кәсіпкерліктің экономикалық мүмкіндігінің концентрациясы технологиялық модернизацияның локомотиві және белгілі бір аймақ кластерінің бәсеге қабілетті болып өсуіне әсер етеді.

Кәсіпкерліктің дамуына кедергі болатын жағдайдың бірі өнімділік инфрақұрылымның жетіспеушілігі, бірінші кезекте бұл жер құны мен коммуникация жүйесіне қосылу қиындығы болып табылады. Мемлекеттік меншікті активтерді пайдаланбау мәселелері, ӘКК жерлері өндірістік мақсатымен кәсіпкерлік қолдаудың тиімді шарасы болады.

Мемлекеттік коммуналдық меншіктегі ӘКК активтерін, жерлер мен ғимараттарды, тиімсіз немесе пайдасыз кәсіпорындарды табыстаудың маңызды аспектісі ретінде әлеуметтік кәсіпкерлік корпорация өз қызметінде қолдануы мүмкін. Сонымен қатар ӘКК-ға жүктелетін міндеттер мен қызметтер саны үлкен және оларды бір-бірімен шатастырмау керек.

Кәсіпкерліктің қайта құрылуы ӘКК-ға міндеттелмеу қажет, себебі оның міндетіне өте көп міндеттер кіреді. Оңалту деп кәсіпкерліктерді қайта құру және оның негізінде құрылған бәсекеге қабілетті жаңа өндірістерді айтады. Мемлекеттік тиімсіз кәспорындарды оңалту мен қайта құру талдауы бойынша жұмыстарын аймақтың орталықтандырылған даму инститтары ретінде ӘКК орындау керек. Сонымен қатар олар осы үдеріске өз еркілерімен қатысулары қажет. ӘКК қызметі мемлекет тарапынан реттеуге және оңтайлы болған сайын олардың жұмыстары да сондай тиімді болмақ.

ӘКК активтерді басқаруға, жобаларды тартуға және оларға нақты аймақтың дамуына байланысты қосымша инвестициялар да тарта алады. ӘКК-ның дамуы мемлекеттік тиімсіз кәсіпорындардың негізінде жаңа өндірістер мен технологиялар құруға себеп болады. Осы үдерістің бірінші қадамы болып жергілікті және орталық өкілетті органдарымен мемлекеттік кәсіпорындардың, мекемелер мен ұйымдардың мүлкін инвентарицазиялаудан өткізу, мемлекет иелігіндегі акциялардың бақылау пакеттерін өткізу болып табылады. Инвентаризация өткізудің нәтижесінде ӘКК-ға берілетін тиімсіз активтер анықталады.

ӘКК аймақтың инновация орталығы, ауыл шаруашылық өнімдерін ішкі және сыртқы нарыққа шығаратын ірі жеткізуші болады және шағын және орта кәсіпкерлік өнімдерін шағыруға жәрдемдеседі. ӘКК жобаларына қатысу қаржылық, жер, технологиялық ресурстар, ішкі нарық, ӘКК тарапынан кепілдік мүлікпен қамтамасыз етуге рұқсаты бар және бірлескен кәсіпорындарды құру арқылы жұмыстарын кеңейту мүмкіндігі бар отандық бизнес-құрылымдарға қызықты болады.

Қазақстанда ӘКК-ның қатысуымен отандық өндірушілер шетелдік серіктестіктердің қатысуымен бірлескен кәсіпорындар құруға мүмкіндігі бар, онда отандық шикізат пен шетелдік технологияларды қолдану арқылы бәсекеге қабілетті өнім шығаруларын арттырады. Қытай, Ресей, Қырғызстан секілді көрші елдердің көрсеткіштері үлгі бола алады, онда жергілікті және шетелдік кәсіпорындардың тоқыма өнеркәсібінде жергілікті шикізат пен шетелдік технологияны қолдану, сонымен қатар шетелдік компаниялар шығаратын әлемге танымал киімдер маркасы, жергілікті шикізат пен еңбек ресурстарын қолдану арқылы тоқыма өнімін өндіру бойынша кәспорын филиалдары дамып келеді.

Сонымен қатар ӘКК жобаларын іске асыру үшін салық салу кезінде заңға сәйкес уақытша жеңілдіктер енгізу - өндірістік фокусты өзгерту негізінде табысы аз кәсіпорындардың дамуына және инвестициялық преференция түрінде жаңа тауар номенклатурасын ендіруге мүмкіндік туады. ВТО құрамына енетін Қазақстан отандық кәсіпорындарды белсенді консалидация қажеттілігін түсіну қажет. Олардың өнімі импорттық нарыққа, атап айтқанда, мемлекеттің ӘКК-ға қатысуы белгілі бір дәрежеде отандық өндірушілердің қолдауының кепілі деуге болады.

3.3 Аймақтық басқарудың нәтижелілігі мен тиімділігін бағалау

Әлеуметтік-экономикалық дамудың индикаторы - халықтың тыныс-тіршілігін қамтамасыз етудің маңызды көрсеткіші. Жоспарлы бағыттар шаруашылық басқарудың құралы ретінде пайдалануға болады. Басқарудың макроэкономикалық моделінде көрсеткіштердің негізінде мына жүйеге негізделген ең төмен жиынтық:

-экономикалық дамудың индикаторы - өнімнің өсу қарқыны мен көлемі, өндірістік шығындардың құрылымы (материалдық, еңбекақы төлемі т.б.) пайдалылығы, салық салу ауырлығы, инвестициялық белсенділік;

-әлеуметтік индикаторлар - өнім шығармайтын саланың дамуы деңгейі мен бастау көздерінің динамикасы, жұмыссыздық деңгейін бағалау мен жұмыспен қамту, халықтың нақты және номиналдық табысы және шығындардың құрылымы, халықты әлеуметтік қолдау көрсеткіштері;

-жалпы көрсеткіштер - инфляция факторы мен деңгейін бағалау, шаруашылық субъектілерінің шығындары мен кірістері (тұрғын халық, материалдық қызметтерге жатпайтын сала тауар өндірушілер, аймақтың бюджеттік емес қордың бюджеті, федералдық бюджет), аймақтың әлеуметтік-экономикалық үдерісін экономикалық реттеудің маңызды параметрлері.

Аймақтық басқарудың көрсеткіштері деп мыналарды айтуға болады:

-валовтық аймақтық өнімнің ақшалай қорға қарым-қатынасы;

-ақшалай қордың материалдық құндылықтарды есептемегенде кәсіпорындардың айналымдық қаражатқа қарым-қатынасы;

-бір жұмысшыға өндірім және басқарудағы бір жұмысшыға келетін таза активтердің көлеміне қарым-қатынасы;

-аймақтағы басқаруға кететін шығын үлесі.

бұл модельді елестету үшін аймақтардың көрсеткіштерін талдау керек. Оңтүстік Қазақстан мен Шығыс Қазақстан облыстары арасында салыстырмалы талдау жүргізейік.

Оңтүстік Қазақстан облысының негзгі экономикалық даму индикаторы 1-кестеде көрсетілген. 2004 жылы Оңтүстік Қазақстанның өнеркәсібімен өнімдер (үй шаруашылығы секторын қосқанда) 134125,7 млн. теңгеге алдыңғы кезеңмен салыстырғанда 8,1 %-ға артық, ауыл шаруашылығының валдық өнімінің көлемі 9,6%-ға өскен және ол 80421,9 млн теңгені құраған. 2003 жылмен салыстырғанда 2004 жылы негізгі капиталдың инвестициясы 1,44 есе өсіп 45231 млн. теңгені құрады. Жалпы алғанда ОҚО-на 383 мың шаршы метр тұрғын үй тұрғызылған, бұл 2003 жылмен салыстырғанда 1,21 есе артық. Кәсіпорындарға, мекемелерге, халыққа (ұсақ кәсіпорындарды қосқанда) көрсетілген қызмет көлемі 2003 жылмен салыстырғанда 1,31 есе артып, 61736,9 млн. теңгені құрады.

Облыстың барлық аймақтарында 2004 жылғы физикалық өнімнің көлемі 2003 жылмен салыстырғанда жоғары, өсу деңгейі 113%, мұндай өсулер Мақтаарал, Сарыағаш аудандарында және Шымкент қаласында байқалды. 2004 жылы ішкі айналым көлемі 749,5 млн.долларды құрады, экспорт 1,48 есеге өсіп, 442,4 млн. теңгені құрады, ал импорт 1,52 есеге өсіп, 307,1 млн. долларды құрады. Экспорттың дәстүрлі шығып жүрген мақтасы (облыс экспортынан 41,6%), мұнай өнімдері (19,6%), бидай ұны (6,5%), қорғасын (3,7%). ресми инфляция 5-6%, тұтынушы бағасы 4,8%-ға өсті, ал жұмыссыздық деңгейі 7,8 %-ға төмендеді.

ОҚО 2003 жылдағы бюджеті 599,75 млн. теңгеге орындалды, 2004 жылы 1679 млн, теңге дефицитімен орындалды. Бюджеттің нақтыланған бөлігі 97,1 %-ға, ал шығын 97,9%-орындалды. түсімді номиналды есептегенде 53890,3 млн. теңге, ал шығын - 55569,5 млн. теңгені құрады. облыстың шаруашылық субъектілерінің қаржылық нәтижесінде кіріс 16294,5 млн. теңгені құрағаны анықталды, бұл былтырғы жылмен салыстырғанда 35 %-ға артық. Бизнесті дамытуға арналған екінші деңгейлі банктер беретін несие қаражатының көлемі де өсіп келеді.

Соңғы 5 жылда облыстың кәсіпкерлік құрылымдары айналымдағы қаражатты толтыруға және жаңа жабдықтар алғанға екінші деңгейлі банктерден қысқа және ұзақ мерзімді негізде 50 млрд. теңге көлемінде ақша алды. Олардың маңызды бөлігі ауыл шаруашылығын дамытуға және ауыл шаруашылық өнімдерін (ұн дайындау, макарон, сары май мен жануар майы, жеміс-жидек пен көкөніс, шырын, ет, шұжық, тоқыма бұйымдарын) қайта өңдеуге жұмсалған. 2003 жылмен салыстырғанда 2004 жылы шағын бизнес кәсіпкерліктерінің саны 5,1 %-ға өсіп 4028 бірлікті құрады, соның ішінде жартысы Шымкент қаласында тіркелген. Шағын кәсіпкерліктердің көбі сауда мен автомобильдерді жөндеу қызметінде - 1279 бірлік, ауыл шаруашылығы мен орман шаруашылығында - 1063 бірлік құрылған. соңғы 4 жыл ішінде өнімдерді, тауарлар мен шағын кәсіпкерліктегі қызметтерді іске асыруда кіріс 2,1 есеге өсіп 104657 млн. теңгені құрады.

Облыста кәсіпкерлік құрылымдарға қаржылық қолдау нәтижесінде жаңа жұмыс орындары құрылды. соңғы жылы халық тұрғындарының саны 56 мың адамға өсіп, көптеген адамдар жұмыспен қамтылды. 2004 жылы шағын, орта және ірі кәсіпорындарда, мекемелерде, облыс ұйымдарында істейтін жұмысшылардың саны 927 мың адамды құрады, соның ішінде 438,6 мың адам жалдамалы жұмысшылар. Нақты ақша кірісі 21,7 %-ға өсті. кәсіпорындардағы, ұйымдардағы және облыс мекемелеріндегі ортаайлық номиналды жалақы 2004 жылда 26,6 %-ға өсті. 2003 жылы ол 112,3 % болатын. соңғы 3 жылда орташа зейнетақы мөлшері 1,7 есеге, ал күнкөріс деңгейі 1,27 есеге өсті. Егер 2003 жылы номиналды ақшы кірісі 7,8 %-ға өссе, нақты - 0,4 %-ға өссе, 2004 жылы сәйкесінше 21,7%-ға және 15,6 %-ға өсті.

Шығыс Қазақстан облысының негізгі экономикалық даму индикаторы 2 кестеде көрсетілген. 2004 жылы ШҚО-ның өнеркәсіптерімен (соның ішінде үй шаруашылығы секторын қосқанда) 222814,8 млн. теңгеге өнім шығарған, бұл алдыңғы кезеңмен салыстырғанда 22,4%-ға артық, ауыл шаруашылық өнімінің көлемі 2,3 %-ға өсіп, 69926,2 млн. теңгені құраған. 2003 жылмен салыстырғанда 2004 жылы негізгі капиталдың инвестиция көлемі 13,1 пайызға өсіп, 50748 млн теңгені құрады, жалпы алғанда облысқа 114633 шаршы метр тұрғын үй тұрғызылған, бұл 2003 жылмен салыстырғанда 1,4 есеге артық . Кәсіпорындарға, мекемелерге, халыққа (ұсақ кәсіпорындарды қосқанда) көрсетілген қызмет көлемі 2003 жылмен салыстырғанда 1,2 есе артып, 7504,7 млн. теңгені құрады. Облыстың барлық аймақтарында 2004 жылғы физикалық өнімнің көлемі 2003 жылмен салыстырғанда жоғары, өсу деңгейі 4,8%.

2004 жылы ішкі айналым көлемі 1532,7 млн.долларды құрады, экспорт 1,6 есеге өсіп, 868,7 млн. теңгені құрады, ал импорт 1,3 есеге өсіп, 663,9 млн. долларды құрады. Экспорттың дәстүрлі шығып жүрген металл және содан жасалынған заттар -53,2%, минералдық өнімдер-15,7% , химиялық және соған қатысты заттар (пластмасс пен каучукты қосқанда)-6,8% . Ресми түрде жұмыссыздық деңгейі - 7,2 пайызды құрайды. 2003 жылмен салыстырғанда 2004 жылы шағын бизнес кәсіпорындарының саны 7%-ға өсіп, 6656 бірлікті құрады.

2-кесте

Шығыс Қазақстан облысы экономикалық дамуының негзгі индикаторлары

Ең төмен шығындармен ең жоғары нәтижелер ретінде анықталатын экономикалық тиімділіктен шығатын немесе орындалған жұмыс бірліктіріне жұмсалған шығындарды есептеп, трансакциондық шығындар талдауын қарайық.

3-кесте

Шығыс Қазақстан облысы бойынша трансакциондық шығындар

ҚОРЫТЫНДЫ

Қазіргі уақытта экономика дифференцияциаланған территориялық даму проблемасымен сипатталады , сол себепті мемлекетке аймақтардың дамуында теңдікті қамтамасыз ету, проблемалы аумақтарды сүйемелдеу , аймақтық бәсекені жөнге салу , әлеуметтік - экономикалық дифференцацияны тегістеу үшін шаралар қабылдау қажет. Осы проблема ел үшін жеткілікті ұзақ уақыт мінездемелі , бірақ осы кезде Қазақстанның экономикалық дамуы нәтижелі аймақтық реформалар қабылдауға рұқсат етеді .

Біршама бос аймақаралық ресурс айналымы бар бірыңғай ауылшаруашылығы кеңістігін сақтауда республика аймақтарының реформаларды өткізу екпінімен айырмашылығын, аймақтық басқару нәтижелілігі , кәсіпкерліктің және нарық инфражүйелерінің дамуын, сыртқы экономикалық қызметті , шетел капиталын тартуды ескеру маңызды .

Біздің көзқарасымыз бойынша, аймақтық басқару құрылған шаруашылық субьектілерінің қарым-қатынасына сәйкес келіп, нарықтың жеке, бірлестік бөліктері талабына сай болып қана қоймай, өзінің қарапайым әрекеттестігімен аймақтық өндірістің экономикалық және әлеуметтік нәтижелілігін жоғарылатудың қажетті өсімін қамтамасыз ететіндей құрылуы тиіс.

Облыстың аймақтық басқару жүйесіне кіретін мінездемесі ретінде аймақтың әлеуметтік және экономикалық жұмыс жасауының талданған ақпараты, сонымен қатар қолданылатын заттық-техникалық, еңбек, қаржы ресурстары, берілген уақыт аралығында басқару процесінде қолданған шығындардың көлемін анықтайтын сандық және сапалық көрсеткіштер болып табылады. Біздің ойымызша, бұл аймақты басқару жүйесі элементтерінің әрекеттестігін дамытудың қажетті шарты болып табылады. Ол пайда болатын алдағы ағымдағы тенденцияны, перспективалы және стратегиялық әлеуметтік - экономикалық дамуды, ресурсты қолдану нәтижелілігін талдауды, өндіріс нәтижелілігін, тұтынылушы ресурстардың экономикалық өсу резервтерін анықтауға мүмкіндік береді.

Бірақ, аймақтық саясатты мінездемелейтін аймақ «дискриминациясы», әлеуметтік көзқараста, азаматтардың мекен-жайы бойынша құқықтарына шек қоюдан құтылу қажеттілігімен ақталуы мүмкін. Сәйкесінше, аймақтық басқару халық табысының, жұмыссыздық деңгейінің, әлеуметтік инфражүйенің, көлік жүйесінің, коммуникация, қоршаған орта жағдайының және т.б. аймақаралық айырмашылығын тегістеуге бағытталуы тиіс.

Аймақтық басқару жүйесіндегі негізгі әрекеттесуші элементтер, біздің ойымызша, басқару түрлері (ағымдағы, перспективалы және стратегиялық), басқару функциялары (жоспарлау, ұйымдастыру, реттеу, бақылау, есеп және талдау),функцияны мағынаға толтыру мақсатындағы нақты қабылданатын шешімдер,оларға сәйкес басқару әрекеттестігінің арнаулылығы және бағыттылығы, және де әдістер, тәсілдер және облыстың әлеуметтік-экономикалық дамуын басқару стратегиясы болуы керек.

Қорыта келе аймақтық проблемаларды зерттеуде жүйелік талдауды қолдану зерттеушінің инструментарийін кеңейтіп, жасалынатын аймақтық экономиканы басқару үлгісінің нақтылық және барабарлық деңгейін көтеретіндігін, экономикалық кеңістіктің құрылуында жаңа мүмкіндіктер ашатынын айта кеткен жөн.

Нарықтық экономикасы дамыған елдерде жергілікті басқарудың түрлері мен формаларының кең диапазоны байқалды. Халықаралық тәжірибеге сәйкес, біз келесі бағыттарда реформалар жүргізуіміз қажет:

- Мемлекеттік саясатты жасау әдістерін конъюнктуралық факторларды емес, халықаралық назар мен стратегиялық мақсаттарды ескере отырып ұштау.

- Әр түрлі әлеуметтік топтардың назарын жақсылап бақылау арқасында мемлекеттік қызметтерді таратуда бағыттылықты күшейту.

- Мемлекеттік қызметтердің сапасын жақсарту және нәтижелілігін жоғарылату, нновациялық жақын келуді, прогрессивті практикалық тәжірибені ендіру.

- Азаматтардың қажеттіліктерін толық қанағаттандыру және қызметті электронды жүйе арқылы тарату үшін мемлекеттік басқаруда ақпараттық жүйелерді қолдану.

- Қызметкерлерді ынталандыру жүйесін өзгерту, жұмыс көрсеткішін бағалау жүйесін жақсарту, және де осындай қызметке әйел адамның, басқа ұлт өкілдерінің, мүгедектердің кең қол жеткізе алуы арқылы мемлекттік қызметке жаңарту енгізу.

Орта және шағын бизнес кәсіпорындардың кооперациясының халықаралық тәжірибесі кооперативтерді құру өнімділікті бірталай көтеретінін және оның мүшелерінің (шағын және орта бизнес кәсіпорындары) тұрақты дамуын қамтамасыз ететіндігін көрсетеді. Қазақстанда СПК құру аймақтардың бәсеке қабілеттілігін көтеруге кластерлі даму механизмдарының енгізу, өзін-өзі ұйымдастыру және ішкі ресурстарды мобилизациялау арқылы жағдай жасайды. Тұрақты бизнес-құрылымдарды мемлекет қатысуы арқылы біріктіру өзінде аймақтың экономикалық белсенділігін шоғырландырған және бәсекеге қабілетті өндірістерді құру катализаторы болуға қабілеттілер ірі аймақтық орталықтар құру мүмкіндігін береді. Бұл мемлекеттік және жеке сектордың бірігуі арқылы аймақтардың дамуына нәтижелі көмек беруге, кластерлі әдіс негізінде бірегей экономикалық нарық құруға мүмкіндік береді. СПК аймақ инновациясының орталығы, ішкі және сыртқы нарықта өндірістік және ауылшаруашылық өнімнің ірі жабдықтаушысы болады және шағын және орта кәсіпорын өнімін өткізуге, нәтижелігі аз жеке кәсіпорындардың бірігуіне болысады. Аймақтық СПК жасау нәтижесінде жаңа бәсеке көтеретін өндіріс жасау, аймақтарда жұмыс орнының көбеюі, жұмыстағы өндіріс өнімінің көбеюі,экспортқа шақталған отандық өнімді жоғарғы бағамен өткізу, рентабельсіз мемлекеттік кәсіпорындар санын қысқарту, кәсіпорын субъектілерінің өнімінің бәсекеге қабілеттілігін арттыру күтіледі. Бұл Қазақстанның ВТОға кіру қарсаңыда әсіресе өзекті.

ҚОЛДАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ

1. Қазақстан Республикасының әкімшілік-территориялық құрылымы туралы : Қазақстан Респ. 1993 ж. 8 желт. №2572-XII заңы// ЮРИСТ [Электронды ресурс] : анықтама жүйе /Шығыс-Қазақстандық аймақтық орталық. - Өскемен : Юринфо, 2007.

2. Қазақстан Республикасындағы мемлекеттік жергілікті басқару : Қазақстан Респ. 2001 ж. 23 қаңт. Заңы №148 // ЮРИСТ [Электронды ресурс] : анықтама жүйе /Шығыс-Қазақстандық аймақтық орталық. - Өскемен : Юринфо, 2007.

3. Айтаханов Е. Қазақстан Республикасының аймақтық дамуының жоспарлау процесстерін басқару проблемалары /Е. Айтаханов //Вестник, Әль-Фараби ат.КазГУ. Сер. экон. - 2002. - №2(30). - б. 12-15.

4. Алдияров С. Қазақстан аймақтарының негізгі әлеуметтік-экономикалық индикаторлары және дамуды жалпы бағалау әдісі /С.Алдияров, К. Кабдуалиева, Л. Елеусиз // Транзиттік экономика. - 2006. - №1. - б. 81-86.

5. Воронин А. Г. Муниципалды шаруашылықты басқару негіздері : оқу құралы/ А. Г Воронин, В. А.Лапин, А. Н. Широков. - М. : Дело, 1998. - 128 б.

6. Шығыс Қазақстан сан бойынша - 2005 : жыл сайынғы стат. жинақ - Өскемен: ШҚО статистика басқармасы, 2005. - 150 б.

7. Бердалиев К. Қазақстан экономикасын басқару негіздері /К. Бердалиев. - Алматы : Экономика, 1998. - 148 б.

8. Шығыс Қазақстан сан бойынша: стат. жинақ - Алматы : Қазақстан Республикасының статистика Агенттігі, 2006. - 136 б.

9. Гаврилов А. И. Аймақтық экономика және басқару: жоғарғы оқу орынд.оқу құралы / А. И. Гаврилов. - М. : ЮНИТИ - ДАНА, 2002. - 239 б.

10. Гамарник Г. Облыс экономикасын басқару жүйесін жетілдіру /Г. Гамарник, Н.Сердюк // Поиск. - 2002. - №2. - б. 98-100.

11. Гамарник Г. Н. Қазақстан экономикасын басқару : методология, әдістер, іске асыру жолдары : монография /Г. Н. Гамарник. - Алматы : Экономика, 2002. - 281сб.

12. Гранберг А. Аймақтық экономика негіздері : жоғарғы оқу орынд.оқу құралы. /А. Гранберг. - 2-ші басылым. – М.: Мемл. ун-т Экономика жоғарғы мектебі, 2003. - 495 б.

13. Дорогов Н. Аймақтың экономикалық стратегия таңдауын негіздеу /Н.Дорогов // Басқарудың теориясы және практикасының проблемалары. - 1998. - № 3. - б. 18-21.

14. Игнатьева А. В. Басқару жүйелерін зерттеу : жоғарғы оқу орынд.оқу құралы / А. В. Игнатьева, М. М. Максимцов. - М. : Юнити-Дана, 2001. - 184 б.

15. Мамыров Н. К. Қазақстан жағдайындағы экономиканы мемлекеттік реттеу : оқу құралы / Н. К. Мамыров, Ж. Ихданов. - Алматы : Экономика, 1998. - 284 б.

16.

17. Минакир П. ФГР : федерация және жердің әрекеттесуі /П. Минакир //Басқару теориясы және практикасының проблемалары - 2001. - №2. - б. 93-97.

18. Мухамбетов Т. Мемлекеттік басқару кризисі /Т. Мухамбетов //Транзиттік экономика. - 2001. - № 3. - б. 53-56.

19. Назарбаев Н. Ә. Қазақстан 2030. Барлық қазақстандықтар жағдайын гүлдендіру, қауіпсіздендіру және жақсарту : президенттің Қазақстан еліне жолдауынан //Казахстанская правда. - 1997. - 11 қазан.

20. Назарбаев Н. Ә. Жаңа елдегі жаңа Қазақстан: 2007 ж. 28 ақп. президенттің Қазақстан еліне жолдауынан //Каз. правда. - 2007. - 4 мамыр.

21. Қазақстан Республикасының Ұлттық Статистика Агенттігі //Қолдану режимі : http://www.kazstat.asdc.kz/

22. Нурашева К. Аймақтық экономиканы басқарудағы жүйелік әдіс /К. Нурашева // Қазақстан қаржысы. - 2006. - №1. - б. 83-87.

23. Павлов К. Ресей аймақтарындағы жергілікті басқару жүйесі және дамыған елдер тәжірибесі /К. Павлов //Басқару теориясы және практикасының проблемалары. - 1999. - №5. - б. 47-50.

24. Қазақстан аймақтары, 2003 жыл /А. Смаилов ред.. - А.: ҚР статистика агенттігі, 2003. - 394 б.

25. Рой О. М. Мемлекеттік және муниципалдық басқару жүйесі /О. М. Рой. - М.: Дело, 2003. - 254 б.

26. Рустемов Н. Аймақтық басқарудың функциясы мен әдісі /Н. Рустемов //Транзиттік экономика. - 2001. - №1. – б. 74-79.

27. Садлер Д. Жергілікті басқару органдарының жұмыс нәтижелілігін жоғарылату: Ұлыбритания тәжірибесі /Д. Садлер //Басқару теориясы мен практикасының проблемасы. - 2001. - №2. - - 82-86. б.

28. Сапаргали Ш. Аймақтық тұрақты даму моделдерін жасудың әлемдік тәжірибесі / Ш. Сапаргали //Транзиттік экономика. - 2005. - №5-6. - 24-30. б.

29. Қазақстанның жылдық статистикасы /Б. Т. Султанов ред. //Қазақстан Республикасының статистика Агенттігі : Алматы, 2006. - 488 б Уваров В. Н. ҚР мемлекеттік басқару теориясы /В. Н.Уваров. - Алматы : Заңгерлік әдеб., 2000. - 312 б.

30. Чагучиев М. Ч. Аймақтар, экономика және басқару /М.Ч.Чагучиев, М. М. Соколов. - М. : ЮНИТИ-ДАНА, 2001. - 271 б.

31. Шыныбекова Д. Аймақтардың жергілікті дамуының бюджеттік бағдарламасының дамуын қаржылық /Д. Шыныбекова //Қазақстан қаржысы. - 2002.- № 3. - 33-36 б.

32. Қазақстан аймақтары бойынша халықтың экономикалық белсендігі : стат. жинақ /Султанов Б. ред. - Алматы: ҚР статистика агенттігі, 2006. - 360 б.

1. Айтаханов Е. Қазақстан Республикасының аймақтық дамуының жоспарлау процесстерін басқару проблемалары /Е. Айтаханов //Вестник, Әль-Фараби ат.КазГУ. Сер. экон. - 2002. - №2(30). - б. 12-15.

2. Алдияров С. Қазақстан аймақтарының негізгі әлеуметтік-экономикалық индикаторлары және дамуды жалпы бағалау әдісі /С.Алдияров, К. Кабдуалиева, Л. Елеусиз // Транзиттік экономика. - 2006. - №1. - б. 81-86.

1. Айтаханов Е. Қазақстан Республикасының аймақтық дамуының жоспарлау процесстерін басқару проблемалары /Е. Айтаханов //Вестник, Әль-Фараби ат.КазГУ. Сер. экон. - 2002. - №2(30). - б. 12-15.

2. Алдияров С. Қазақстан аймақтарының негізгі әлеуметтік-экономикалық индикаторлары және дамуды жалпы бағалау әдісі /С.Алдияров, К. Кабдуалиева, Л. Елеусиз // Транзиттік экономика. - 2006. - №1. - б. 81-86.

1. Айтаханов Е. Қазақстан Республ икасының аймақтық дамуының жоспарлау процесстерін басқару проблемалары /Е. Айтаханов //Вестник, Әль-Фараби ат.КазГУ. Сер. экон. - 2002. - №2(30). - б. 12-15.

2. Алдияров С. Қазақстан аймақтарының негізгі әлеуметтік-экономикалық индикаторлары және дамуды жалпы бағалау әдісі /С.Алдияров, К. Кабдуалиева, Л. Елеусиз // Транзиттік экономика. - 2006. - №1. - б. 81-86.

1. Айтаханов Е. Қазақстан Республикасының аймақтық дамуының жоспарлау процесстерін басқару проблемалары /Е. Айтаханов //Вестник, Әль-Фараби ат.КазГУ. Се р. экон. - 2002. - №2(30). - б. 12-15.

2. Алдияров С. Қазақстан аймақтарының негізгі әлеуметтік-экономикалық индикаторлары және дамуды жалпы бағалау әдісі /С.Алдияров, К. Кабдуалиева, Л. Елеусиз // Транзиттік экономика. - 2006. - №1. - б. 81-86.

3. Гаврилов А. И. Аймақтық экономика және басқару: жоғарғы оқу орынд.оқу құралы / А. И. Гаврилов. - М. : ЮНИТИ - ДАНА, 2002. - 239 б.

4. Гамарник Г. Облыс экономикасын басқару жүйесін жетілдіру /Г. Гамарник, Н.Сердюк // Поиск. - 2002. - №2. - б. 98-100.

5. Гамарник Г. Н. Қазақстан экономикасын басқару : методология, әдістер, іске асыру жолдары : монография /Г. Н. Гамарник. - Алматы : Экономика, 2002. - 281сб.

3. Гаврилов А. И. Аймақтық экономика және басқару: жоғарғы оқу орынд.оқу құралы / А. И. Гаврилов. - М. : ЮНИТИ - ДАНА, 2002. - 239 б.

4. Гамарник Г. Облыс экономикасын басқару жүйесін жетілдіру /Г. Гамарник, Н.Сердюк // Поиск. - 2002. - №2. - б. 98-100.

5. Гамарник Г. Н. Қазақстан экономикасын басқару : методология, әдістер, іске асыру жолдары : монография /Г. Н. Гамарник. - Алматы : Экономика, 2002. - 281сб.

1. Айтаханов Е. Қазақстан Республикасының аймақтық дамуының жоспарлау процесстерін басқару проблемалары /Е. Айтаханов //Вестник, Әль-Фараби ат.КазГУ. Сер. экон. - 2002. - №2(30). - б. 12-15.

2. Алдияров С. Қазақстан аймақтарының негізгі әлеуметтік-экономикалық индикаторлары және дамуды жалпы бағалау әдісі /С.Алдияров, К. Кабдуалиева, Л. Елеусиз // Транзиттік экономика. - 2006. - №1. - б. 81-86.

1. Айтаханов Е. Қазақстан Республикасының аймақтық дамуының жоспарлау процесстерін басқ ару проблемалары /Е. Айтаханов //Вестник, Әль-Фараби ат.КазГУ. Сер. экон. - 2002. - №2(30). - б. 12-15.

2. Алдияров С. Қазақстан аймақтарының негізгі әлеуметтік-экономикалық индикаторлары және дамуды жалпы бағалау әдісі /С.Алдияров, К. Кабдуалиева, Л. Елеусиз // Транзиттік экономика. - 2006. - №1. - б. 81-86.

3. Гаврилов А. И. Аймақтық экономика және басқару: жоғарғы оқу орынд.оқу құралы / А. И. Гаврилов. - М. : ЮНИТИ - ДАНА, 2002. - 239 б.

4. Гамарник Г. Облыс экономикасын басқару жүйесін жетілдіру /Г. Гамарник, Н.Сердюк // Поиск. - 2002. - №2. - б. 98-100.

5. Гамарник Г. Н. Қазақстан экономикасын басқару : методология, әдістер, іске асыру жолдары : монография /Г. Н. Гамарник. - Алматы : Экономика, 2002. - 281сб.

6. Минакир П. ФГР : федерация және жердің әрекеттесуі /П. Минакир //Басқару теориясы және практикасының проблемалары - 2001. - №2. - б. 93-97.

7. Мухамбетов Т. Мемлекеттік басқару кризисі /Т. Мухамбетов //Транзиттік экономика. - 2001. - № 3. - б. 53-56.

6. Минакир П. ФГР : федераци я және жердің әрекеттесуі /П. Минакир //Басқару теориясы және практикасының проблемалары - 2001. - №2. - б. 93-97.

7. Мухамбетов Т. Мемлекеттік басқару кризисі /Т. Мухамбетов //Транзиттік экономика. - 2001. - № 3. - б. 53-56.